Οι Γερμανοί επιχειρηματίες βλέπουν την άνοδο της ακροδεξιάς  ως «κίνδυνο» για την οικονομία

Η επιχειρηματική κοινότητα της Γερμανίας  θεωρεί ότι το ακροδεξικό κόμμα «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD) αποτελεί πολιτικό κίνδυνο για τη χώρα από οικονομική άποψη.

  Αυτό είναι το αποτέλεσμα της πρώτης ολοκληρωμένης έρευνας που διεξήγαγε το Γερμανικό Οικονομικό Ινστιτούτο (IW) σε κορυφαίες ενώσεις εργοδοτών και επιχειρήσεων, η οποία δημοσιεύθηκε με τη μορφή μιας πρώτης αξιολόγησης στο Κέντρο Ερευνών Κοινωνικών Επιστημών του Βερολίνου (WZB). Και αυτό την ώρα που το AfD, παρά τη δημοσκοπική πτώση του τελευταία αλλά και τις μαζικές διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα, παραμένει 2ο κόμμα στις πανεθνικές δημοσκοπήσεις της Γερμανίας και διεκδικεί την πρωτιά σε πολλά ανατολικογερμανικά κρατίδια.

Οι συνέπειες από την άνοδο του AfD απασχολούν όχι μόνο τα άλλα κόμματα, ενόψει ιδίως των ευρω – εκλογών του Ιουνίου (2024), αλλά και τους Γερμανούς επιχειρηματίες οι οποίοι έχουν κατά βάση εξαγωγικό χαρακτήρα.

Στη μελέτη αυτή, σύμφωνα με την παρουσίαση την οποία κάνει η FAZ, οι ερευνητές καταλήγουν επίσης στο συμπέρασμα ότι οι ενώσεις δεν τρέφουν ιδιαίτερη συμπάθεια για τους στόχους οικονομικής πολιτικής του AfD – παρόλο που το κόμμα δίνει πράγματι προτεραιότητα στην οικονομική πολιτική.

Αντιθέτως, υπάρχει μεγάλος σκεπτικισμός. Σύμφωνα με την εν λόγω έρευνα υπό τον τίτλο  “η γερμανική οικονομία και το AfD: εμπειρίες, διαπιστώσεις και αρχικά αποτελέσματα έρευνας”, το κόμμα αρνείται σταθερά την ικανότητα διακυβέρνησης.

Συγκεκριμένα, η μελέτη αναφέρει πως “από την άποψη της συντριπτικής πλειοψηφίας των γερμανικών επιχειρήσεων, το AfD εξακολουθεί να είναι ένα κόμμα παρίας, από το οποίο προσπαθούν να αποστασιοποιηθούν όσο το δυνατόν καλύτερα”.

Το 1/3  των ερωτηθέντων αποστασιοποιείται πλήρως από την οικονομική πολιτική του AfD. Ένα επιπλέον 37% δεν δηλώνει καμία σύγκλιση με τις απόψεις του εν λόγω κόμματος, αλλά τουλάχιστον μία φορά μόνο “εν μέρει “. Η ομάδα εκείνων που αντιλαμβάνονται σύγκλιση σε τουλάχιστον έναν θεματικό τομέα ανέρχεται στο 27,8%.

Ωστόσο, ακόμη και αυτές οι συγκλίσεις περιορίζονται κυρίως σε τρεις το πολύ τομείς πολιτικής.

 Συνολικά εξετάστηκαν εννέα τομείς, μεταξύ των οποίων η αγορά εργασίας, η κοινωνική και η εκπαιδευτική πολιτική, καθώς και η στάση απέναντι στη Ρωσία.

 Η συμφωνία είναι υψηλότερη στην ενεργειακή πολιτική, για την οποία τα κυβερνητικά κόμματα SPD, Πράσινοι και FDP δέχονται σήμερα τη μεγαλύτερη κριτική, ιδίως λόγω του σταδιακού τερματισμού της πυρηνικής ενέργειας, καθώς και στη φορολογική πολιτική.

Ωστόσο, το αίτημα του AfD για έξοδο από το ευρώ, αν όχι από την Ευρωπαϊκή Ένωση, συναντά σκληρή απόρριψη.

 Το ίδιο ισχύει και για την έφεσή του στον προστατευτισμό, την απόρριψη ακόμη και της αναγνωρισμένης μετανάστευσης και την άρνηση της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής. “Ειδικά η γερμανική βιομηχανία με εξαγωγικό προσανατολισμό χτίζει την ανταγωνιστικότητά της στα θεμέλια των ανοικτών αγορών με τη μορφή της ενιαίας αγοράς της ΕΕ και των συμφωνιών ελεύθερου εμπορίου με τρίτες χώρες – όλες αυτές οι πολιτικές δύσκολα μπορούν να συμβιβαστούν με τα προγράμματα του AfD”, λέει ο ερευνητής του IW Κνουτ Μπέργκαν (Knut Bergmann), ο οποίος διευθύνει το γραφείο της πρωτεύουσας του Βερολίνου.

Το πόσο επικίνδυνη μπορεί να είναι αυτή η πολιτική αποδεικνύεται από την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αναφέρει η ίδια έρευνα: “Εάν οι επιπτώσεις του Brexit μεταφέρονταν στη Γερμανία ως επιχειρηματικό χώρο, θα υπήρχαν σημαντικές απώλειες στην ευημερία συνολικού ύψους άνω των 400 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως και η απώλεια άνω των 2 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας».

Το γεγονός αυτό καθιστά πολύ πιο δύσκολο για το AfD να συνάψει συμμαχίες με την οικονομία, η οποία απογοητεύεται από την πολιτική του τρικομματικού κυβερνητικού συνασπισμού, από ό,τι άλλα δεξιά λαϊκιστικά κόμματα στην Ευρώπη. Στην Ιταλία και τη Γαλλία, η Λέγκα και η Rassemblement National κατάφεραν πρόσφατα να κερδίσουν τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις κυρίως για τις πολιτικές μείωσης της φορολογίας και την κριτική τους στην παγκοσμιοποίηση.

Στη Γερμανία συμβαίνει το αντίθετο: Το αργότερο από τότε που έγινε γνωστή μια μυστική συνάντηση ακροδεξιών στο Πότσνταμ με τη συμμετοχή ορισμένων μελών του AfD, όχι μόνο υπήρξε κινητοποίηση κατά των ακροδεξιών ιδεών μεταξύ του πληθυσμού, αλλά και πολλοί επιχειρηματίες εμφανίστηκαν στις εβδομαδιαίες διαδηλώσεις. Ωστόσο, αυτές οι διαδηλώσεις έχουν συνήθως μια συνολική εστίαση και αποσκοπούν στην ενίσχυση της δημοκρατίας.

Η μελέτη βασίστηκε στις απαντήσεις 54 επικεφαλής των κεντρικών γερμανικών επιχειρηματικών και εργοδοτικών ενώσεων, οι οποίοι ερωτήθηκαν από το IW τον Αύγουστο του 2023. Οι συγγραφείς επισημαίνουν ότι από αυτό δεν μπορεί να προκύψει άμεση εικόνα της διάθεσης σε επίπεδο επιχειρήσεων. Επιπλέον, η οπτική της ανατολικής Γερμανίας υποεκπροσωπείται, καθώς μόνο τρεις ενώσεις από την ανατολική Γερμανία συμμετείχαν στην έρευνα. Ωστόσο, είναι στην ανατολική Γερμανία το AfD κατέγραψε ιδιαίτερα υψηλά αποτελέσματα στην έρευνα.

Η ηγεσία του AfD τονίζει πάντα τα υψηλά ποσοστά αποδοχής μεταξύ των τοπικών επαγγελματιών και των μικρότερων επιχειρήσεων. Αυτό δύσκολα μπορεί να επαληθευτεί προς το παρόν.

Ωστόσο, οι ανησυχίες των ενώσεων που συμμετείχαν στην έρευνα είναι αδιαμφισβήτητες: Αν και οι πολιτικοί του AfD έχουν μέχρι στιγμής αναλάβει δημοτική πολιτική ευθύνη μόνο σε λίγες εξαιρετικές περιπτώσεις, ένας στους δύο ερωτηθέντες δηλώνει ήδη ότι υπάρχουν «δυσκολίες στην προσέλκυση ειδικευμένων εργαζομένων από το εξωτερικό στα προπύργια του AfD».

Ένας άλλος «οξύς αντίκτυπος» στις επιχειρήσεις αφορά στο ότι οι «δυσκολίες στη διατήρηση της συνοχής του εργατικού δυναμικού», οι οποίες καταγράφηκαν από σχεδόν το 1/3 των ερωτηθέντων. Από την άλλη, μόνο ένας στους πέντε ερωτηθέντες δήλωσε ότι οι ξένοι επενδυτές θα αποθαρρυνθούν.

Ωστόσο, η έρευνα αποκαλύπτει επίσης μια ορισμένη αδυναμία στην αντιμετώπιση του AfD. Σύμφωνα με τη μελέτη, υπάρχουν αμφιβολίες μεταξύ των διευθυνόντων συμβούλων ως προς το βαθμό στον οποίο ο αποκλεισμός θα μπορούσε να παίξει στα χέρια μιας «στρατηγικής θυματοποίησης».

Επιπλέον, αναρωτιούνται σε ποιο βαθμό αυτή η άρνηση μπορεί να διατηρηθεί αν οι δεξιοί λαϊκιστές εκλέγονται όλο και περισσότερο στην πολιτική ευθύνη.