Ο Πέτρος Κλαμπάνης και η αδαμάντινη πίστη του στον αυτοσχεδιασμό

Ο Πέτρος Κλαμπάνης δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις για όσους ασχολούνται έστω και λίγο με την εγχώρια jazz σκηνή.

Ο κοντραμπασίστας και συνθέτης είναι ένας από τους σημαντικότερους μουσικούς της νέας γενιάς που ξέρει τι θέλει και γνωρίζει πώς να το αποκτήσει από το όργανο του.

Πρόσφατα ήταν υποψήφιος για Grammy, μία μοναδική τιμή και κατάκτηση για τα ελληνικά αλλά και διεθνή μουσικά δρώμενα.

Το CNN Greece βρέθηκε με τον Πέτρο κι έκανε μαζί του μία υπέροχη κουβέντα σχετικά με την κατάσταση της μουσικής στην Ελλάδα, τι τον πειράζει και τι τον ενοχλεί, τι αγαπάει, τη νέα του ζωή στην Αθήνα και πολλά άλλα.

Το νέο άλμπουμ «Tora Collective» του Πέτρου Κλαμπάνη που έχει αγαπηθεί τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, συνδυάζοντας σπουδαίους μουσικούς από τον κόσμο της jazz και την ελληνική παράδοση, φέρνει έναν νέο μουσικό κόσμο στα αυτιά μας.

Ο Πέτρος, χρόνια κάτοικος Νέα Υόρκης, έχει ζήσει τη παγκόσμια σκηνή της σύγχρονης jazz όσο λίγοι Έλληνες συνάδελφοι του, έχει συνεργαστεί με τα πιο σπουδαία ονόματα της σκηνής και πλέον με το νέο του άλμπουμ πηγαίνει τα όρια της μουσικής του ακόμη πιο πέρα.

Ο Κλαμπάνης έχει συνεργαστεί με παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνες όπως οι Greg Osby, Jacques Morelenbaum, Oded Tzur, Arooj Aftab, Anushka Shankar, Shai Maestro, Marcus Gilmore, Gilad Hekselman, Jonathan Blake, Jean-Michel Pilc, μεταξύ πολλών άλλων.

Ο εκτενής κατάλογος των συναυλιών του περιλαμβάνει Carnegie Hall, Lincoln Center, The Blue Note, The Kennedy Center, the Museum of Modern Art (MoMA NYC), Barbican (Λονδίνο), Roskilde (Δανία), NOSPR (Πολωνία), Glastonbury (Ηνωμένο Βασίλειο ) , Rock in Rio (Λισαβόνα), JazzAhead (Βρέμη), Jazzkaar (Tallinn), Athens Jazz Festival, XJazz Festival (Βερολίνο), καθώς και Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, Ίδρυμα Ωνάση (NYC) και το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Νιάρχος (Αθήνα).

Ολόκληρη η συνέντευξη με τον Πέτρο Κλαμπάνη

Πώς είναι να είσαι επαγγελματίας μουσικός σε μία τόσο δύσκολη περίοδο, και οικονομικά αλλά και πολιτικά μιλώντας;

Πέτρος Κλαμπάνης: Η αλήθεια είναι πως οι μουσικοί πάντα είναι σε μία συνθήκη αρκετά δύσκολη θα έλεγα, δηλαδή ναι μεν η οικονομία και η παγκόσμια κατάσταση είναι πολύ περίπλοκη, αλλά η ζωή των μουσικών έτσι κι αλλιώς είναι παράξενη και αρκετά δύσκολη, έχουμε λίγο μάθει να διαχειριζόμαστε κρίσεις. Σίγουρα δεν μιλάμε βέβαια για κρίσεις όπως βλέπουμε τώρα στις εμπόλεμες ζώνες, μιλάμε για πιο ήπιες καταστάσεις. Η κακή οικονομία σίγουρα μας επηρεάζει μιας και υπάρχουν λιγότερες ευκαιρίες. Πιστεύω στη μουσική η μεγάλη αλλαγή ήρθε το 2005 όταν μπήκε στο παιχνίδι το ίντερνετ. Έτσι κάπως μετασχηματίστηκε η μουσική οικονομία και όχι μόνο. Κάπως όμως, όλο το industry της μουσικής, πιστεύω, από τότε προσπαθεί ακόμη να βρει τα πατήματα του. Εγώ προσωπικά από το 2001 περίπου άρχισα επαγγελματικά, αλλά με τη μουσική ασχολούμαι από μικρό παιδί.

Έχεις σπουδάσει μουσική να υποθέσω;

Πέτρος Κλαμπάνης: Ναι, ξεκίνησα με κλασικό πιάνο, Μπαχ, Μότσαρτ κλπ, κάποια στιγμή όμως μου τη βάρεσε στην εφηβεία και ξεκίνησα με το ηλεκτρικό μπάσο και στη συνέχεια βρήκα το όργανο που δουλεύω μέχρι σήμερα, το κοντραμπάσο και τη μουσική jazz.

Επικεντρώνεσαι στον αυτοσχεδιασμό απ’ ότι έχω καταλάβει;

Πέτρος Κλαμπάνης: Στην jazz και στον αυτοσχεδιασμό εργάζομαι ναι, εκεί εντρύφησα, δεν μένω εκεί μόνο όμως, προσπαθώ να το εξελίσσω συνέχεια. Σίγουρα αυτό που με ενδιαφέρει είναι ο αυτοσχεδιασμός και το celebration, ας το πούμε, της μουσικής που συμβαίνει στη στιγμή. Υπάρχει πάντα μία φόρμα αλλά δημιουργείται ένας διάλογος με τους μουσικούς και βγαίνει ένα συγκεκριμένο interpretation κάθε φορά. Αυτού του είδους η μουσική μου αρέσει και φυσικά η jazz το εισήγαγε αυτό. Υπάρχουν όμως πολλές προεκτάσεις του αυτοσχεδιασμού.

Περιοδεύεις συνεχώς απ’ ότι γνωρίζουμε, πόσο κουραστικό είναι ή πόσο τελικά σε ανανεώνει το να είσαι στο δρόμο;

Πέτρος Κλαμπάνης: Έχει και τα δύο συστατικά (γέλια). Υπάρχει το στοιχείο της κούρασης μιας και κάθε μέρα έχεις άλλη συναυλία, πηγαίνουμε σε άλλες πόλεις, άλλα ξενοδοχεία, καινούριοι άνθρωποι, έχει μία ιδιαίτερη κούραση. Από την άλλη όμως είναι πολύ rewarding, παίζεις μουσική κάθε βράδυ, οι μουσικοί είναι πολύ κοντά μου, οι σχέσεις μας είναι αδερφικές.

Κάνεις περιοδεία με τα ίδια άτομα κάθε φορά;

Πέτρος Κλαμπάνης: Αλλάζω, ανάλογα με το πρότζεκτ. Τώρα ας πούμε έχω δύο διαφορετικές μπάντες στις οποίες είμαι sideman. Η μία είναι της Arooj Aftab της τραγουδίστριας και η άλλη είναι του σαξοφωνίστα Oded Tzur, μάλιστα παίξαμε και μαζί πρόσφατα εδώ στην Αθήνα. Μετά έχω και το δικά μου γκρουπ, το Tora Collective.

Ζούσες για χρόνια στη Νέα Υόρκη, πόσο δύσκολα ή εύκολα τελικά είναι τα πράγματα εκεί για έναν μουσικό της jazz;

Πέτρος Κλαμπάνης: Μουσικά καθαρά η Νέα Υόρκη είναι ένα συνεχόμενο stimulation, δηλαδή σου δίνει απέραντη έμπνευση, σου δίνει καύσιμο, από την άλλη όμως σου βάζει πολλά φρένα. Οπότε είσαι σε μία ένταση αλλά την ίδια στιγμή πηγαίνεις πιο πέρα, λίγο σαν τον Σίσυφο.

Γιατί όμως λες πως η Νέα Υόρκη σου βάζει φρένα;

Πέτρος Κλαμπάνης: Σου βάζει φρένα γιατί είναι πολύ ακριβή πόλη, έχει τεράστιο ανταγωνισμό, γιατί είναι ένα περιβάλλον που δεν είναι αυτό που έχω συνηθίσει από την Ελλάδα, οι σχέσεις είναι διαφορετικές, η πόλη είναι φουλ καπιταλιστική, πιο καταναλωτική. Για να στο πω απλά κάποια πράγματα με ξενερώνουν στη Νέα Υόρκη. Η μουσική όμως είναι το παν εκεί για μένα. Τώρα πάει πάλι να αλλάξει, μετά την πανδημία. Όλα είναι πιο corporate. Η Νέα Υόρκη δεν είναι αυτό που βλέπει κανείς στις ταινίες, το μποέμ στοιχείο έχει χαθεί κατά πολύ.

Πόσο δύσκολο είναι σήμερα για ένα μουσικό και συνθέτη να επιβιώσει οικονομικά;

Πέτρος Κλαμπάνης: Κοίταξε πλέον «βγαίνει», με αρκετούς όμως συμβιβασμούς στην προσωπική μου ζωή. Είναι πολύ απαιτητικό πράγμα για να το κάνεις να αποδώσει καρπούς, θέλει πολύ χρόνο και τεράστια επιμονή. Πρέπει να παρακολουθείς τις εξελίξεις, πρέπει να παίζεις, να είσαι πάντα σε εγρήγορση. Δεν είναι απλό και σίγουρα ένας μουσικός δεν έχει ακριβώς το προφίλ του οικογενειάρχη που προωθείται σαν πρότυπο στην κοινωνία μας. Οικονομικά λοιπόν ναι, «βγαίνω», αλλά μετά από πολλές δυσκολίες και ταλαιπωρίες.

Πώς είναι να είσαι μουσικός και οικογενειάρχης;

Πέτρος Κλαμπάνης: Σίγουρα δεν είναι πολύ εύκολο (γέλια).

Την μουσική σκηνή της Αθήνας πως τη βλέπεις; Σου αρέσει;

Πέτρος Κλαμπάνης: Πιστεύω πως η Αθήνα έχει groove, έχει ρυθμό που λέμε, τώρα για την jazz συγκεκριμένα πουθενά δεν είναι όπως τη Νέα Υόρκη. Σίγουρα η Αθήνα έχει ταλέντο στη μουσική και πολύ μάλιστα, υπάρχει περισσότερη αυτοπεποίθηση σήμερα. Τόση ώστε να βγαίνουν πολύ ενδιαφέροντα πρότζεκτς. Έχω ξεκινήσει μάλιστα εδώ στην Αθήνα ένα νέο τρίο, με δύο εξαιρετικούς μουσικούς νεότερης γενιάς, οι οποίοι μάλιστα είναι αδέρφια. Είναι ο Ραφαήλ Μελετέας, πολυοργανίστας και πιανίστας, πολύ ταλαντούχος, και ο αδερφός του ο Θωμάς Μελετέας, παίζει ούτι, παραδοσιακός αλλά με πολύ ανοιχτό μυαλό.

Μίλησε μας λίγο για το τελευταίο σου άλμπουμ, το Tora Collective.

Πέτρος Κλαμπάνης: Είναι ένα πρότζεκτ που ξεκίνησε πολλά χρόνια πριν, όταν πήγα πρώτη φορά στη Νέα Υόρκη. Επειδή είχα πάρει την απόσταση μου από την ελληνική πραγματικότητα και παράδοση, μου δημιουργήθηκε η ανάγκη να ξαναπάω πίσω, πίσω στη μουσική της Ελλάδας. Έχω μεγαλώσει στη Ζάκυνθο αλλά το άλμπουμ επικεντρώνεται περισσότερο στα ηπειρώτικα. Επίσης το εξώφυλλο είναι ένα παλιό υφαντό της προγιαγιάς μου. Το άλμπουμ συνδυάζει τη σύγχρονη jazz και την παραδοσιακή ελληνική μουσική. Οι μουσικοί που συμμετέχουν είναι η Αρετή Κετιμέ στη φωνή, ο Θωμάς Κωσταντίνου στο ούτι και στο λαούτο, ο Γιώργος Κοτσίνης στο κλαρινέτο και το δικό μου τρίο, δηλαδή εγώ στο κοντραμπάσο, ο Kristjan Randalu στο πιάνο και ο Ziv Ravitz στα ντραμς, στα ηλεκτρονικά και στην συμπαραγωγή. Ουσιαστικά έχουμε πάρει μουσικές από διάφορες περιοχές της Ελλάδας και τις έχουμε συνδυάσει με αυτοσχεδιασμό και jazz. Ο καθένας έχει φέρει αυτό που είναι στο άλμπουμ, οπότε το όλο πράγμα έγινε πολύ φυσικά.

Επίσης τώρα έχεις κι ένα μεγάλο live αφιέρωμα στο Half Note, τι θα δούμε εκεί Πέτρο;

Πέτρος Κλαμπάνης: Είναι ένα ζωντανό αφιέρωμα στον Miles Davis, έχω προσκαλέσει πέντε εξαιρετικούς μουσικούς από την Ελλάδα, τον Δημήτρη Τσάκα στο άλτο σαξόφωνο, τον Δήμο Δημητριάδη που παίζει τενόρο σαξόφωνο, τον Ανδρέα Πολυζωγόπουλο στην τρομπέτα, τον Γιάννη Παπαδόπουλο στο πιάνο και τον Αλέξανδρο Δράκο Κτιστάκη στα ντραμς. Θα παίξουμε μουσική από διάφορες περιόδους του, από την bop εποχή του με τον Charlie Parker, μέχρι την δεκαετία του ογδόντα και την πιο fusion εποχή του. Θα είναι ένα retrospective της καριέρας του. Θα το κάνουμε με ένα δικό μας τρόπο που πιστεύω θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να το δει κανείς στο Half Note.

Εδώ μπορείς να βρεις το νέο άλμπουμ του Πέτρου Κλαμπάνη.

Ο Πέτρος Κλαμπάνης θα εμφανιστεί στο Half Note στις 30 Νοεμβρίου σε ένα αφιέρωμα στον Miles Davis με τίτλο Homage To Miles.