Ζήσης Ψάλλας
Όταν είστε αγχωμένοι, ένα σνακ με πολλές θερμίδες μπορεί να φαίνεται ανακουφιστικό. Αλλά αυτός ο συνδυασμός έχει ένα ανθυγιεινό μειονέκτημα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το άγχος σε συνδυασμό με τις πλούσιες σε θερμίδες των τροφών «άνεσης» δημιουργεί αλλαγές στον εγκέφαλο οι οποίες με τη σειρά τους οδηγούν σε περισσότερο φαγητό, ενισχύουν τη λαχτάρα για γλυκό, εξαιρετικά εύγευστο φαγητό και οδηγούν σε υπερβολική αύξηση του βάρους.
Μια ομάδα από το Ινστιτούτο Ιατρικής Έρευνας Garvan, στο Σίδνεϊ, διαπίστωσε ότι το άγχος υπερέβαλλε τη φυσική αντίδραση του εγκεφάλου στον κορεσμό, οδηγώντας σε ασταμάτητα σήματα ανταμοιβής που προωθούν την κατανάλωση μιας πιο εύγευστης τροφής. Αυτό συνέβη σε ένα τμήμα του εγκεφάλου που ονομάζεται πλευρική ηνία (lateral habenula), η οποία όταν ενεργοποιείται συνήθως μειώνει αυτά τα σήματα ανταμοιβής.
«Τα ευρήματά μας αποκαλύπτουν ότι το άγχος μπορεί να παρακάμψει μια φυσική απόκριση του εγκεφάλου που μειώνει την ευχαρίστηση η οποία αποκτάται από το φαγητό -που σημαίνει ότι ο εγκέφαλος ανταμείβεται συνεχώς όταν τρώει», λέει ο καθηγητής Herzog, ανώτερος συγγραφέας της μελέτης και επισκέπτης επιστήμονας στο Ινστιτούτο Garvan.
«Δείξαμε ότι το χρόνιο στρες, σε συνδυασμό με μια δίαιτα υψηλών θερμίδων, μπορεί να οδηγήσει σε ολοένα και περισσότερη πρόσληψη τροφής καθώς και στην προτίμηση για γλυκά, εξαιρετικά εύγευστα τρόφιμα, προάγοντας έτσι την αύξηση βάρους και την παχυσαρκία. Αυτή η έρευνα υπογραμμίζει πόσο σημαντική είναι μια υγιεινή διατροφή σε περιόδους στρες».
Ενώ μερικοί άνθρωποι τρώνε λιγότερο σε περιόδους στρες, πολλοί τρώνε περισσότερο από το συνηθισμένο και θα επιλέξουν τροφές πλούσιες σε θερμίδες με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη και λίπος.
Για να καταλάβει τι οδηγεί αυτές τις διατροφικές συνήθειες, η ομάδα ερεύνησε σε μοντέλα ποντικιών πώς διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου ανταποκρίθηκαν στο χρόνιο στρες κάτω από διάφορες δίαιτες.
«Ανακαλύψαμε ότι μια περιοχή του εγκεφάλου, η οποία συνήθως εμπλέκεται στην απενεργοποίηση της ανταμοιβής του εγκεφάλου, ήταν ενεργή σε ποντίκια σε μια βραχυπρόθεσμη δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά για να προστατεύσει το ζώο από την υπερκατανάλωση της τροφής. Ωστόσο, όταν τα ποντίκια είχαν χρόνιο στρες, αυτό το τμήμα του εγκεφάλου παρέμεινε σιωπηλό, επιτρέποντας στα σήματα ανταμοιβής να παραμείνουν ενεργά και να ενθαρρύνουν τη σίτιση για ευχαρίστηση, χωρίς πλέον να ανταποκρίνονται στα ρυθμιστικά σήματα κορεσμού», εξηγεί ο πρώτος συγγραφέας Kenny Chi Kin.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Neuron.
Αναπαραγωγή άρθου από εδώ
