Οικονομία

Σεναριογράφος που δούλεψε για τα «Φιλαράκια», μιλάει για το καθόλου ονειρεμένο εργασιακό περιβάλλον

Επιμέλεια: Γιάννα Μυράτ

Ο αιφνίδιος θάνατος του Μάθιου Πέρι προκάλεσε δάκρυα συγκίνησης στους θαυμαστές του σήριαλ τα «Φιλαράκια», που για χρόνια  σκορπούσε γέλιο στα εκατομμύρια κόσμου που το παρακολουθούσαν. Ωστόσο ένα πρόσφατο δημοσίευμα στο Τime Magazine, που αφορούσε σε μια από τους σεναριογράφους του σήριαλ, αποκαλύπτει ότι το γράψιμο και τα γυρίσματα της πολυετούς σειράς, μόνο απλός περίπατος δεν ήταν.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Η Πάτι Λιν, έχει δουλέψει σε δημοφιλείς εκπομπές όπως Friends, Freaks and Geeks, Desperate Housewives και Breaking Bad, μέχρι που αποφάσισε να σταματήσει.

Όπως αναφέρει η ίδια στο βιβλίο της “End Credits”, από το οποίο αναδημοσίευσε απόσπασμα το ΤΙΜΕ τον Αύγουστο του 2023, η απόφαση να παραιτηθεί είχε διαμορφωθεί εδώ και χρόνια. Δούλευε ως τηλεοπτικός συγγραφέας για μια δεκαετία και τουλάχιστον στο μισό της διάστημα ήθελα να τα παρατήσει. Η απογοήτευσή της είχε ξεκινήσει από την πρώτη της συγγραφική δουλειά, κάποια στιγμή αναθάρρεψε από μια θετική εμπειρία στο Freaks and Geeks, αλλά… μετά ήρθαν Τα Φιλαράκια.

Όταν ο ατζέντης της, της είπε ότι η ομάδα την ήθελε για να γράφει για τα Φιλαράκια, στην αρχή χάρηκε, αφού ήταν αναμφίβολα η πιο δημοφιλής κωμική σειρά της Αμερικής. Το θεώρησε τεράστια ευκαιρία. Ωστόσο, αυτό δεν την εμπόδισε να διαφωνήσει για τους περιορισμούς της.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

«Δεν είμαι συγγραφέας αστείων», είπε στον ατζέντη της. «Η κωμωδία για τους Freaks and Geeks βασίστηκε σε χαρακτήρες».

Εκείνος την ενθάρρυνε λέγοντας ότι δεν χρειάζονται κάποιον για ανέκδοτα, αλλά θέλουν κάποιον που να είναι καλός με την ιστορία και τον χαρακτήρα».

Όπως λέει η ίδια, το δίκτυο έκανε προσπάθειες να προσλάβει περισσότερους έγχρωμους συγγραφείς, κάτι που την έκανε να αναρωτηθεί αν την προσέλαβαν στα «Φιλαράκια» λόγω του προγράμματος διαφορετικότητας ή επειδή ήταν το κατάλληλο άτομο για τη δουλειά.

Αφού πέρασε τις συνεντεύξεις με επιτυχία, ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2000. Το προσωπικό είχε 14 συγγραφείς, αριθμός ό οποίος θεωρείται μεγάλος, αλλά η εκπομπή είχε επίσης μεγάλο προϋπολογισμό, πολλά επεισόδια για παραγωγή και υψηλές προσδοκίες. Πέντε από τους συγγραφείς ήταν γυναίκες.

Όπως η ίδια αναφέρει στο ΤΙΜΕ, «Σε όλους τους φόβους μου για τη νέα δουλειά, ποτέ δεν φανταζόμουν πως μια από τις προκλήσεις που θα αντιμετώπιζα θα ήταν η κλίκα που είδα στο συγγραφικό προσωπικό του Friends, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλο σόου στο οποίο έχω δουλέψει. Μου θύμισαν τα εύθυμα πλουσιόπαιδα του γυμνασίου μου που ψωνίζουν στην Abercrombie & Fitch και οδηγούν ολοκαίνουργια κάμπριο. Το γεύμα καλωσορίσματος ήταν μόνο η αρχή. Κατά την προ-παραγωγή, το προσωπικό έβγαινε για μεσημεριανό γεύμα κάθε μέρα, και το άγχος του να βρεις με ποιον θα κάτσεις πλάι, ξυπνούσε ανησυχητικές αναμνήσεις από την καφετέρια του γυμνασίου. Τότε κατάλαβα γιατί οι συγγραφείς του Friends έδιναν τόσο αυστηρές συνεντεύξεις. Οι προσωπικότητες ήταν ένα τεράστιο μέρος της δουλειάς».

Σύμφωνα με την ίδια, κάθε εκπομπή που φτάνει στην 7η σεζόν δημιουργεί πόνο για νέες ιδέες.

«Τις περισσότερες φορές, το δωμάτιο των συγγραφέων ήταν σαν ένα ατελείωτο κοκτέιλ πάρτι όπου μας είχαν τελειώσει τα ευγενικά πράγματα για να μιλήσουμε. Και έτσι μιλάγαμε για το σεξ. Συνεχώς», αναφέρει.

«Εκείνη τη χρονιά, μια πρώην βοηθός συγγραφέων είχε ξεκινήσει μήνυση κατά της Warner Bros για φυλετικές διακρίσεις και σεξουαλική παρενόχληση, υποστηρίζοντας ότι η σεξουαλική συζήτηση έκανε το δωμάτιο συγγραφέων του Friends έναν εχθρικό χώρο εργασίας. Είναι αλήθεια ότι η συζήτηση για το σεξ ήταν διάχυτη. Αλλά το Ανώτατο Δικαστήριο της Καλιφόρνια θα αποφανθεί τελικά ότι η συζήτηση για το σεξ στην αίθουσα των συγγραφέων δεν συνιστά παρενόχληση, και ότι για μια κωμωδία “ενηλίκων” που περιστρέφεται γύρω από σεξουαλικά θέματα, ήταν απαραίτητη για τη δημιουργική διαδικασία».

Και σημειώνει: «Θυμάμαι ακριβώς μια φορά που χρησιμοποιήθηκαν λεπτομέρειες για τη σεξουαλική μας ζωή στην εκπομπή, στο επεισόδιο “The One with Rachel’s Book”, όπου ο Τζόι βρίσκει ένα βιβλίο ερωτικό που χρησιμοποιεί η Ρέιτσελ για να “ολοκληρώσει”. Πολλοί από εμάς είχαμε τέτοια βιβλία στα συρτάρια του κομοδίνου μας. Αλλά κυρίως μιλάγαμε για το σεξ για να διασκεδάσουμε. Τι είδους αντισυλληπτικό χρησιμοποιήσαμε; Κάναμε σεξ την περίοδο μας; Αποκοιμηθήκαμε ποτέ κατά τη διάρκεια του σεξ; Όταν απάντησα όχι στο τελευταίο, ένας από τους συγγραφείς είπε, “Αυτό συμβαίνει επειδή δεν είσαι παντρεμένη”.

Καμία από αυτές τις συζητήσεις δεν με ενόχλησε. Ήμουν περήφανη για την ικανότητά μου να γελάω με τις αισχρότητες και να μην προσβάλλομαι. Στην κωμωδία, αυτή η σκληρότητα —ή, αλλιώς, η έλλειψη ευαισθησίας— θεωρούνταν απαίτηση. Αλλά δεδομένου του πόσα πράγματα έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια γύρω από τη σεξουαλική παρενόχληση και τη φυλετική αδικία, μάλλον θα ένιωθα διαφορετικά αν καθόμουν σήμερα σε μια αίθουσα συγγραφέων. Μπορούν οι άνθρωποι να είναι αστείοι και ευαίσθητοι ταυτόχρονα; Θα ήθελα να το πιστεύω».

Σε άλλο σημείο αναφέρει: «Οι ηθοποιοί έμοιαζαν δυσαρεστημένοι που ήταν αλυσοδεμένοι σε ένα κουρασμένο παλιό σόου, όταν θα μπορούσαν να κάνουν κάτι νέο, κι ένιωθα σαν να αναρωτιόνταν συνεχώς πώς θα τους εξυπηρετούσε συγκεκριμένα κάθε σενάριο. Όλοι ήξεραν πώς να γελούν, αλλά αν δεν τους άρεσε ένα αστείο, φαινόταν ότι σκόπιμα το πετούσαν, γνωρίζοντας ότι θα το ξαναγράφαμε. Δεκάδες καλά αστεία πετάγονταν μόνο και μόνο επειδή ένας από αυτούς είχε μουρμουρίσει τη γραμμή μέσα από μια μπουκιά μπέικον».

Οι μοναδικές συναντήσεις με το καστ γίνονταν στις επιτραπέζιες αναγνώσεις, όπου επιπλέον, υπήρχε μπουφές πρωινού: αφράτη ομελέτα, τραγανό μπέικον, τηγανίτες, βάφλες, κι αρτοσκευάσματα όλων των ειδών.

Μετά την ανάγνωση, οι ηθοποιοί θα εξέφραζαν «φωναχτά» τις απόψεις τους για τα σενάρια, σύμφωνα με την Λιν. «Σπάνια είχαν κάτι θετικό να πουν και όταν έθεταν προβλήματα, δεν πρότειναν εφικτές λύσεις», πρόσθεσε. «Βλέποντας τους εαυτούς τους ως φύλακες των χαρακτήρων τους, συχνά υποστήριζαν ότι ποτέ δεν θα έκαναν ή  έλεγαν αυτό ή εκείνο. Αυτό ήταν περιστασιακά χρήσιμο, αλλά γενικά, αυτές οι συνεδρίες είχαν μια τρομερή, επιθετική ποιότητα που δεν είχε όλη τη λιτότητα που θα περίμενε κανείς από τη δημιουργία μιας κωμικής σειράς».

Μετά το τέλος της σεζόν, η Λιν δεν κλήθηκε να επιστρέψει στην αίθουσα σεναριογράφων για την 8η σεζόν.

«Ήμουν θλιμμένη και αγανακτισμένη», γράφει. «Επίσης, λίγο ανακουφισμένη. Τέρμα οι ολονύχτιες επανεγγραφές, όχι άλλα άβολα αστεία, όχι άλλο να νιώθεις σπασίκλα στο δημοφιλές παιδικό τραπέζι».

Με πληροφορίες από ΤΙΜΕ

Αναπαραγωγή άρθου από εδώ

Related Articles

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button