Η Michele Mouton βλέπει σε βίντεο την ιστορική νίκη της στο Ράλλυ Ακρόπολις του 1982

Επιμέλεια: Γιώργος Παλληκάρης

Michele Mouton, μία γυναίκα θρύλος που κατάφερε να γράψει την πιο λαμπρή ιστορία στο Ράλλυ και να δείξει έμπρακτα πως έχουν και οι γυναίκες θέση πίσω από τα αγωνιστικά τιμόνια.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Οι αρχές και τα μέσα της δεκαετίας του ’80 θεωρούνται η χρυσή εποχή των αγώνων ράλι και η Michele Mouton ήταν μία από τους πρωταγωνιστές – ήρωες της. Εδώ και χρόνια η ίδια είναι υπεύθυνη ασφαλείας στο WRC και έτσι  το ενδιαφέρον της επικεντρώνεται λιγότερο στη νίκη και περισσότερο στο να διασφαλίσει ότι όλοι θα τερματίσουν τον αγώνα.

Έτσι, δεν θα αποτελέσει έκπληξη το γεγονός ότι, βλέποντας πλάνα από τη νίκη της στο Ράλι Ακρόπολις το 1982, εντυπωσιάζεται από το πόσο επικίνδυνα φαίνονται όλα αυτά. Φορώντας μπλουζάκια και κράνη στο τέλος κάποιων διαδρομών, οι οδηγοί της εποχής φαίνονται ευάλωτοι σε σύγκριση με τους σύγχρονους, ισχυρά προστατευμένους συναδέλφους τους. Εν τω μεταξύ, οι οπαδοί, που παρατάσσονται στην πίστα και μερικές φορές πάνω σε αυτήν, φαίνονται ακόμη λιγότερο ασφαλείς.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

“Το κοινό είναι απίστευτο. Ήταν στο δρόμο μαζί μας, ξέρετε”, είπε. “Ήταν μέρος του παιχνιδιού. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα. Έπρεπε να οδηγήσουμε, προσπαθώντας να μην αγγίξουμε κανέναν, και αυτό ήταν το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε. Τους νιώθεις στο δρόμο, δεν βλέπεις πολύ καλά, αλλά τους νιώθεις”.

Η Mouton δεν είναι άγνωστη στις δύσκολες προκλήσεις, λέγοντας τώρα, όπως και τότε, ότι το Ράλλυ Ακρόπολις του 1982 ήταν ένας από τους δυσκολότερους αγώνες της καριέρας της. Παρ’ όλα αυτά, επέμεινε και πήρε μια σημαντική νίκη που φαίνεται ότι σήμαινε τόσα πολλά για τις γυναίκες της Ελλάδας όσο και για την ίδια.

“Ξέρετε, όταν κερδίσαμε, ήταν πραγματικά συγκινητικό, θα έλεγα”, εξηγεί η Mouton. “Σήμαινε πολλά σε αυτές τις χώρες – Πορτογαλία ή Ελλάδα – εκείνη την εποχή, οι γυναίκες δεν ήταν ισότιμες και ήταν πιο δύσκολα τα πράγματα, και γι’ αυτές το να βλέπουν δύο γυναίκες στο αυτοκίνητο ήταν κάτι απίστευτο. Οπότε πραγματικά, ήταν κάτι πολύ ιδιαίτερο”.