Ήταν ένα debate ανάλογο της ελαφρότητας του χρονομέτρου σε πολιτικό διάλογο. Δεν γνωρίζω ποιος «ευφυής» εφηύρε το χρονόμετρο σε μια τέτοια διαδικασία, θεωρώ όμως ότι ως πρακτική απαξιώνει τους συμμετέχοντες. Όταν βάζεις χρονόμετρο θεωρείς a priori ότι τους λείπει το μέτρο. Φυσικά το μέτρο είναι περισσότερο απο σίγουρο ότι λείπει απο τους συγκεκριμένους εφ´ όσον πιστεύουν ότι έχουν την δυνατότητα να ηγηθούν κόμματος που θα κυβερνήσει τον τόπο.
Εάν ως εκ θαύματος εμφανιζόταν ο Ανδρεας Παπανδρέου μπροστά τους μπορώ να σας πω μετά βεβαιότητας ότι θα καταλάμβαναν καίρια πόστα απο…το κυλικείο μέχρι την ρεσεψιόν. Άνευροι, φλύαροι, με τοποθετήσεις αμφίσημες χωρις ουσία και χωρίς ίχνος χιούμορ. Απελπιστικά κουραστικοί κατόρθωσαν επί τρεις ώρες να αναδείξουν την ένταση και την αμφισβήτηση που επικρατεί μεταξύ τους. Αλήθεια απέναντι σε έναν Ανδρέα Παπανδρέου ποιο στέλεχος του κόμματος θα τολμούσε να σταθεί απέναντι του για να διεκδικήσει την προεδρία και να τον αμφισβητήσει;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Αυτό απο μόνο του αναδεικνύει την έλλειψη προσωπικότητας που ξεχωρίζει. Αντί να τοποθετηθούν απέναντι στις αγωνίες, τα προβλήματα των πολιτών και την ανασφάλεια που βιώνουν, περιορίστηκαν στις δικές τους αγωνίες και ανασφάλειες! Ανύπαρκτο το πολιτικό τους ένστικτο.
Έκανα το λάθος να ανοίξω την τηλεόραση κι έχασα μια υπέροχη ταινία που σκόπευα να παρακολουθήσω. Το ΠΑΣΟΚ πέθανε μαζί με τον Ανδρέα αλλά οι επαίτες της Εξουσίας συνεχίζουν να επιβιώνουν με τα κόλυβα του. Απο μια τέτοια οπτική γωνία ήταν όντως μια επιτυχία της ΕΡΤ.(απο τις σπάνιες)…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Αναπαραγωγή άρθου από εδώ
