Record Digging: H Wendy Eisenberg εμπνεύστηκε τις νυχτόβιες jazz μελωδίες της από μια… επέμβαση

Η κιθαρίστρια από το κουαρτέτο του Bill Orcutt φτιάχνει μία σειρά από νυχτερινά ενσταντανέ εμπνευσμένα από την εμπειρία της χειρουργικής επέμβασης που έκανε στα μάτια της.

Το νέο άλμπουμ «Viewfinder» της Wendy Eisenberg χρησιμοποιεί την εμπειρία της χειρουργικής επέμβασης ματιών με λέιζερ ως σημείο εκκίνησης για μουσικές εξερευνήσεις, αντίληψης και εσωτερικής αναζήτησης.

Η Eisenberg θέτει τις βάσεις για το ύφος του άλμπουμ με το εναρκτήριο κομμάτι «Lasik», στο οποίο περιγράφει την εμπειρία της αλλαγής της όρασής της απευθείας σε μια αφήγηση ροής της συνείδησης. Ένα θέμα αρκετά πρωτότυπο θα έλεγε κανείς και κάπως ασυνήθιστο για τζαζ άλμπουμ με φωνητικά.

Ωστόσο, μεγάλο μέρος της αφήγησης του Viewfinder βρίσκεται όχι στα λυρικά αποσπάσματα, αλλά στα ίδια τα εργαλεία της τζαζ, όπως είναι ο αυτοσχεδιασμός και η εναλλαγή των μουσικών θεμάτων.

Ενώ οι τα προηγούμενα άλμπουμ της επικεντρώνονταν στον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό ή στις avant-pop ευαισθησίες τους, το Viewfinder βρίσκει την Eisenberg σε λειτουργία group-leader, με την εμπειρία της πλοήγησης σε έναν κόσμο που απεικονίζεται μέσα από τα περίπλοκα περιγράμματα των ομαδικών αυτοσχεδιασμών. Αυτό όμως που κάνει τη διαφορά εδώ είναι ο στίχος και η φωνή της, στίχοι τους οποίους κανείς θα μπορούσε να χαρακτηρίσει ελαφρώς γκροτέσκους.

Ποιος φτιάχνει ένα jazz pop άλμπουμ για να μιλήσει για την χειρουργική της επέμβαση στα μάτια; Δύσκολο θέμα αλλά τελικά όπως αποδεικνύεται πολύ ενδιαφέρον.

Το άλμπουμ στο σύνολό του παραπέμπει σε μια μεταμεσονύκτια αναζήτηση, όπου ο γύρω κόσμος αποκαλύπτεται φευγαλέα στην συνείδηση. Τα κομμάτια ζωντανεύουν από ένα γκρουπ που αποτελείται κυρίως από ανερχόμενους μουσικούς της τζαζ σκηνής της Νέας Υόρκης, όπως ο Andrew Links στο πιάνο, ο Chris Williams στην τρομπέτα, ο Booker Stardrum στα ντραμς και ο Zekereyya el-Magharbel, στο τρομπόνι.

Η Eisenberg δίνει χώρο στο συγκρότημα να αναπνεύσει μέσα στις συνθέσεις του, κυρίως στο κεντρικό εικοσιδύο λεπτών ορχηστρικό κομμάτι «Afterimage». Το κομμάτι χτίζεται συνεχώς πριν ξεθωριάσει σε έναν ατμοσφαιρικό ελεύθερο αυτοσχεδιασμό, στη συνέχεια αναδύεται ξανά με περισσότερη ενέργεια και ένταση από ποτέ.

Στο σύνολό του, το Viewfinder είναι η πιο φιλόδοξη δήλωση της Eisenberg μέχρι σήμερα και μια απόδειξη για το εύρος της ως καλλιτέχνιδος και μουσικού.