Τα πρωτότυπα έργα τέχνης διεγείρουν τον εγκέφαλο δέκα φορές περισσότερο από τις ανατυπώσεις

Τα πρωτότυπα και αυθεντικά έργα τέχνης σε ένα μουσείο, διεγείρουν τον εγκέφαλο έως και δέκα φορές περισσότερο απ’ ό,τι οι ανατυπώσεις τους, αποκαλύπτει νέα νευρολογική μελέτη που διεξήχθη.

Η ανεξάρτητη μελέτη, που ανατέθηκε στο ερευνητικό ινστιτούτο Neurensics από το Μουσείο Mauritshuis στη Χάγη, τον χώρο αυτό που φιλοξενεί το «Κορίτσι με το μαργαριτάρι» του Γιοχάνες Βέρμεερ, κατέγραψε την εγκεφαλική δραστηριότητα επισκεπτών και επισκεπτριών που κοιτούσαν αυθεντικά έργα τέχνης και ανατυπώσεις αυτών, χρησιμοποιώντας τεχνολογία παρακολούθησης ματιών και μαγνητική τομογραφία.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, οι 20 συμμετέχοντες σε αυτή είχαν 10 φορές μεγαλύτερη ανταπόκριση όταν κοιτούσαν τα πρωτότυπα έργα, έναντι των ανατυπώσεών τους.

«Γίνεσαι διανοητικά πιο πλούσιος όταν βλέπεις ένας αυθεντικό έργο, είτε το γνωρίζεις​​είτε όχι, λόγω συγκεκριμένων συνδέσεων στον εγκέφαλό μας» εξηγεί η διευθύντρια του Mauritshuis, Μαρτίν Γκόσελιν.

Η ίδια, ισχυρίστηκε πως ήταν πεπεισμένη για την δύναμη των πρωτότυπων έργων πριν καν διεξαχθεί η μελέτη, αλλά ήθελε να διερευνηθεί επίσημα η διαίσθησή της, όπως σημειώνει ο Guardian.

«Όλοι καταλαβαίνουμε τη διαφορά – αλλά είναι αυτή μετρήσιμη;» είχε διερωτηθεί πριν βγουν τα πορίσματα της μελέτης. «Τώρα, μπορούμε να πούμε πως η διαφορά αυτή είναι πραγματική».

Πώς έγινε η έρευνα

Στους συμμετέχοντες και τις συμμετέχουσες, ηλικίας 21 έως 65 ετών, τοποθετήθηκε σαρωτής ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος (EEG) και εξοπλισμός παρακολούθησης ματιών και παρατήρησαν πέντε πίνακες του μουσείου, καθώς και ανατυπώσεις τους στο κατάστημα του μουσείου.

«Αν θέλετε να μάθετε τι σκέφτονται οι άνθρωποι, είναι καλύτερο να το μετρήσετε παρά να τους ρωτήσετε», είπε. «Τα αποτελέσματα ήταν εξαιρετικά» σχολίασε ο συνιδρυτής του ερευνητικού ινστιτούτου, Μάρτιν ντε Μούνικ.

Τα πραγματικά έργα τέχνης προκάλεσαν μια ισχυρή θετική ανταπόκριση στον προκούνιο, μέρος του εγκεφάλου που σχετίζεται με τη συνείδηση, τον αναστοχασμό και τις προσωπικές αναμνήσεις, εξήγησαν οι ερευνητές.

«Το κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι» τράβηξε τη μεγαλύτερη προσοχή στους ανθρώπους, οι οποίοι επικεντρώθηκαν σε αυτό που οι ερευνητές περιέγραψαν ως «βρόχο παρατεταμένης προσοχής» – ένα τρίγωνο ανάμεσα στο μάτι, το στόμα και το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι.

Εάν, λοιπόν, κάτι αναδεικνύει η παρούσα μελέτη, όπως τονίζει ο καθηγητής κλινικής νευροψυχολογίας, Έρικ Σέρντερ είναι η σημασία του πολιτισμού. «Αποδεικνύει τι συμβαίνει στον εγκέφαλό μας όταν βλέπουμε ένα έργο τέχνης», είπε. «Πρόκειται για ένα πλούσιο περιβάλλον που πραγματικά κάνει τη διαφορά… και ιδιαίτερα στα παιδιά κατά την περίοδο της ανάπτυξής τους» κατέληξε.