Δύσκολο εγχείρημα θεωρούνται στις μέρες μας οι επενδύσεις για νέα υδροηλεκτρικά στην Ελλάδα, καθώς οι επενδυτές είναι αντιμέτωποι με μια σειρά από μεγάλα εμπόδια.
Όπως δήλωσε την Τρίτη στη Βουλή ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Θ. Σκυλακάκης, το πιο μείζον θέμα για τις επενδύσεις είναι η αβεβαιότητα που προκαλεί η κλιματική αλλαγή σχετικά με τα διαθέσιμα νερά. Καθώς η βιωσιμότητα των υδροηλεκτρικών εξαρτάται σε απόλυτο βαθμό από το νερό, δύσκολα θα έρθει κάποιος να επενδύσει δίχως να ξέρει αν η μονάδα του θα μπορεί να λειτουργήσει στο μέλλον. Πόσο μάλλον από τη στιγμή που τα σενάρια δείχνουν περισσότερη ξηρασία και ανυδρία στη χώρα μας τις επόμενες δεκαετίες.
Το δεύτερο πρόβλημα είναι η πολύ δύσκολη αδειοδότηση που δεν έχει σήμερα καμία σχέση με ό,τι ίσχυε σε περασμένες δεκαετίες, όταν και κατασκευάστηκαν τα μεγάλα υδροηλεκτρικά της ΔΕΗ. Αντίστοιχα, τα καλύτερα σημεία για υλοποίηση τέτοιων έργων ανά την επικράτεια έχουν ήδη δεσμευτεί, άρα υπάρχει και το θέμα του διαθέσιμου χώρου.
«Χρειάζονται τεράστιες επενδύσεις και πρέπει να βρεθούν εταιρείες με διάθεση να επενδύσουν για 60-80 χρόνια, πράγμα δύσκολο», ανέφερε σχετικά ο υπουργός περιγράφοντας την πολυπλοκότητα του εγχειρήματος.
Πάντως, το ΥΠΕΝ θεωρεί ότι και τα μικρά και τα μεγάλα υδροηλεκτρικά είναι πολύτιμα για το εγχώριο σύστημα και θα εξαντληθεί κάθε περιθώριο για να προχωρήσουν. «Το υδροηλεκτρικό της Μεσοχώρας θα πραγματοποιηθεί», τόνισε σχετικά ο κ. Σκυλακάκης, αναφερόμενος στη μεγάλη επένδυση της ΔΕΗ, αφήνοντας επίσης ανοικτό ένα παράθυρο για τους μικρούς επενδυτές του κλάδου.
Αξίζει να προσθέσουμε ότι το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) προβλέπει ότι τα μεγάλα υδροηλεκτρικά θα αυξηθούν από 3.171 MW σε 3.458 MW το 2030 και σε 4.678 MW το 2050, άρα προκύπτει ένα ερώτημα πως θα συμβεί αυτό με βάση τις δυσκολίες.
Στην περίπτωση των μικρών υδροηλεκτρικών, ο στόχος είναι να ενισχυθούν από 250 MW το 2022 σε 350 MW το 2030 και 490 MW στα μέσα του αιώνα.
Αναπαραγωγή άρθου από εδώ
