Ο σκελετός του Βαν Γκογκ και τα «άρρωστα» σεξουαλικά τοπία του Μουνκ

Μια έκθεση άγνωστων έργων από τους πρωτοπόρους της σύγχρονης τέχνης δείχνει ότι δεν είχαν ανοσία στη γοητεία του σκότους και του τρόμου.

Μπορεί να γελάτε με τις αταξίες των παιδιών που ντύνονται καλικάντζαροι για το Halloween, αλλά η γοτθική αισθητική παραμένει μια διαρκής πηγή έμπνευσης για καλλιτέχνες και κοινό.

Με αφορμή την έκθεση «Gothic Modern» στο Ελσίνκι, που θα περιοδεύσει και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, αξίζει να αναγνωρίσουμε τη σημασία αυτού του στυλ, που διαρκώς ανανεώνεται.

Το γοτθικό, αρχικά, ήταν ένα αρχιτεκτονικό ύφος που κυριάρχησε στους μεσαιωνικούς καθεδρικούς ναούς της Ευρώπης. Στη συνέχεια, αναδείχθηκε σε λογοτεχνία και τέχνη, με εμβληματικά έργα όπως το «Κάστρο του Οτράντο» του Horace Walpole και τον «Δράκουλα» του Bram Stoker.

Επίσης σημαντικοί καλλιτέχνες του 19ου αιώνα, όπως οι Van Gogh και Munch, ξαναανακάλυψαν το γοτθικό για να εκφράσουν τις ανησυχίες τους σχετικά με την κοινωνική αναταραχή και τον θάνατο.

Η τρέχουσα έκθεση στο Ateneum παρουσιάζει περισσότερα από 200 έργα, συμπεριλαμβανομένων κομματιών που αναδεικνύουν την επίδραση της γοτθικής τέχνης σε σύγχρονους καλλιτέχνες.

Ένα από τα πιο γνωστά εκθέματα είναι το «Skull of a Skeleton With Burning Cigarette» του Van Gogh, το οποίο αναδεικνύει τη διαχρονική σύνδεση του γοτθικού με τη σύγχρονη τέχνη.

Η έκθεση τονίζει ότι οι ανθρώπινες ανησυχίες, όπως ο θάνατος, παραμένουν επίκαιρες και διαχρονικές, ανεξαρτήτως τοποθεσίας. Αξιοσημείωτο είναι το έργο του Φινλανδού καλλιτέχνη Hugo Simberg, που απεικονίζει σκελετούς με φυτά, δημιουργώντας μια οπτική γέφυρα με τη σύγχρονη λαογραφία.

Με αυτή την έκθεση, το γοτθικό στυλ αποδεικνύει ότι είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της καλλιτεχνικής κληρονομιάς που συνεχίζει να εμπνέει.