Η Ευρώπη σπρώχνει το Ιράν να βγει από τη Συνθήκη Μη Διάδοσης των Πυρηνικών Όπλων

Επιμέλεια: Γιάννα Μυράτ

Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα των Tehran Times, αυτή η προσέγγιση όχι μόνο αποτυγχάνει να επιτύχει τους στόχους της, αλλά ωθεί επίσης το Ιράν σε δραστικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένης μιας πιθανής αποχώρησης από τη Συνθήκη Μη Διάδοσης των Πυρηνικών Όπλων (NPT), μια πορεία δράσης στην οποία αρχικά αντιτάχθηκαν πολλοί στην ηγεσία του Ιράν.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Έχοντας αρχικά καταδικάσει την αποχώρηση του Ντόναλντ Τραμπ από το JCPOA, ήτοι τη διεθνή συμφωνία του 2015 για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, από το 2018 η Ευρώπη έχει αλλάξει δραματικά πορεία τα τελευταία χρόνια, υιοθετώντας μια ολοένα και πιο εχθρική στάση έναντι της Τεχεράνης. Αυτή η αλλαγή κορυφώθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2024, με την ψήφιση ενός ψηφίσματος μομφής του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας (IΑΕΑ) κατά του Ιράν, το οποίο συντάχθηκε από την Ευρωπαϊκή Τρόικα (Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία και Γερμανία) – τα υπόλοιπα υπογράφοντα κράτη το JCPOA μαζί με το Ιράν, τη Ρωσία και την Κίνα.

Το Κοινό Συνολικό Σχέδιο Δράσης (JCPOA) ήταν μια συμφωνία που υπογράφηκε το 2015 μεταξύ του Ιράν και της ομάδας χωρών P5+1.

Περιόρισε το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν με αντάλλαγμα τον τερματισμό των κυρώσεων. Η συμφωνία έγινε συντρίμμια από το 2018, όταν ο Τραμπ απέσυρε μονομερώς την Ουάσιγκτον και επανέφερε τις κυρώσεις κατά του Ιράν στο πλαίσιο της εκστρατείας «μέγιστης πίεσης». Οι Ευρωπαίοι παρέμειναν μέρος της συμφωνίας παρόλο που δεν μπόρεσαν να βγάλουν το αγκάθι από τις εκ νέου επιβληθείσες κυρώσεις των ΗΠΑ.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Η Τεχεράνη συνέχισε να συμμορφώνεται με όλες τις υποχρεώσεις της από το Κοινό Συνολικό Σχέδιο Δράσης για κάποιο χρονικό διάστημα μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ, αλλά άρχισε να μειώνει ορισμένες από αυτές το 2020, όταν η Ευρώπη ενώθηκε με την Ουάσιγκτον στις υποθέσεις περί ισχυρού εξοπλισμού του Ιράν.

Το ψήφισμα του Συμβουλίου των Διοικητών του IΑΕΑ της Πέμπτης σηματοδότησε την πέμπτη φορά που το Ιράν τιμωρείται για εικαζόμενη «μη συμμόρφωση» του.

Αυτά τα ψηφίσματα απαιτούν σταθερά μεγαλύτερη συνεργασία και πρόσβαση για τους επιθεωρητές του ΟΗΕ, ωστόσο αγνοούν πλήρως την αποτυχία της Δύσης να τηρήσει τις δικές της δεσμεύσεις βάσει της συμφωνίας. Το Ιράν αντιμετωπίζει τώρα πολύ περισσότερες κυρώσεις από ό,τι πριν από το Κοινό Συνολικό Σχέδιο Δράσης, καθώς υφίσταται σοβαρή ζημιά στην οικονομία παρά την υπόσχεση της συμφωνίας για οικονομική ανάπτυξη.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Το τελευταίο ψήφισμα του IΑΕΑ κατά του Ιράν εγκρίθηκε παρά το γεγονός ότι το Ιράν συμφώνησε να περιορίσει το απόθεμα του εμπλουτισμένου ουρανίου του κατά 60% και να δεχθεί νέους επιθεωρητές ως προληπτική κίνηση. Αν και στερείται άμεσης λήψης, το ψήφισμα θεωρείται ευρέως ως ένα κρίσιμο σκαλοπάτι προς την ενεργοποίηση του μηχανισμού “snapback” – μια πυρηνική επιλογή που θα λήξει μια δεκαετία μετά την υπογραφή του Σχεδίου Δράσης.

Αυτός ο μηχανισμός, που κατοχυρώνεται στην Απόφαση 2231 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, παρέχει στα P5+1 την εξουσία να επαναφέρουν τις ακρωτηριαστικές κυρώσεις του ΟΗΕ στο Ιράν, εάν το κρίνουν μη συμμορφούμενο. Η Τεχεράνη δεν διαθέτει ισοδύναμο μηχανισμό για να επιβάλει τη συμμόρφωση της Δύσης με το Σχέδιο Δράσης.

Υπό αυτές τις συνθήκες, όλο και περισσότεροι Ιρανοί αμφισβητούν τα οφέλη των συνεχιζόμενων δεσμεύσεων με το IΑΕΑ. Ενώ οι αρχές της χώρας έχουν ανακοινώσει νέα μέτρα ως απάντηση στην τελευταία εχθρική κίνηση της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης νέων προηγμένων φυγοκεντρητών και της επέκτασης της ικανότητας εμπλουτισμού ουρανίου, μια αρχικά αντιδημοφιλής γνώμη κερδίζει γρήγορα έλξη μεταξύ των μαζών: η έξοδος από το Κοινό Συνολικό Σχέδιο Δράσης.

«Μας πιέζουν να υπογράψουμε συμφωνίες και στη συνέχεια πιέζονται όταν συμμορφωνόμαστε, ακόμη και όταν η άλλη πλευρά παραβιάζει τη συμφωνία», παρατήρησε ένας 30χρονος Ιρανός υπάλληλος γραφείου. «Αν πρόκειται να αντιμετωπίσουμε πίεση ανεξάρτητα από τις ενέργειές μας, τι νόημα έχει η συνεργασία; Τα οικονομικά δεινά των ανθρώπων έχουν επιδεινωθεί τα χρόνια. οι δυτικές κυρώσεις είναι αναπόφευκτες. Αλλά η αποχώρηση από το Σχέδιο Δράσης και η διερεύνηση άλλων επιλογών, θα μπορούσε τουλάχιστον να εγγυηθεί την ασφάλειά μας έναντι της δυτικής επιθετικότητας και του αντιπροσώπου της, του Ισραήλ».

Ο αυξανόμενος ιρανικός σκεπτικισμός για την πλήρη συνεργασία με τον ΙΑΕΑ που τροφοδοτείται από την αδιαλλαξία της Δύσης έχει επίσης διεισδύσει στα κορυφαία στελέχη της ηγεσίας του Ιράν. Η αυστηρή προειδοποίηση του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Καζέμ Γκαριμπαμπάντι, σε ειδική συνέντευξη στις 21 Νοεμβρίου, το καθιστά βάναυσα σαφές. «Εάν ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός snapback, το Ιράν θα αποσυρθεί από τη Κοινό Συνολικό Σχέδιο Δράσης», είπε ο Γκαριμπαμπάντι, προσθέτοντας ότι η απόφαση είχε ήδη κοινοποιηθεί στους Ευρωπαίους κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του εκλιπόντος προέδρου Εμπραχίμ Ραϊσί.

Η Ευρώπη μπορεί επί του παρόντος να απολαμβάνει την αντιληπτή επιτυχία της διπλής στρατηγικής της – αγνοώντας τις δεσμεύσεις της στο ΙΑΕΑ ενώ ταυτόχρονα πιέζει το Ιράν.

Αλλά θα μπορούσαν πολύ σύντομα να βρεθούν σε ένα σημείο χωρίς επιστροφή, όπου οι διαπραγματεύσεις με το Ιράν για το πυρηνικό του πρόγραμμα έχουν εκτροχιαστεί για πάντα.

Με πληροφορίες από Tehran Times