«Κορνιζωμένοι»: H Ιωάννα Καρυστιάνη μας «ξεναγεί» στον σημερινό κόσμο της υπόγειας βίας

Η Ελληνίδα συγγραφέας, με το νέο της μυθιστόρημα, «Κορνιζωμένοι», μάς ταξιδεύει σε μια ατμόσφαιρα γεμάτη ένταση και αντιφάσεις, όπου ο πρωταγωνιστής της, ένας ευσυνείδητος κορνιζάς, προσπαθεί να αντεπεξέλθει στις σκοτεινές δυνάμεις που τον κυκλώνουν.

Σε ένα σύγχρονο θρίλερ που φέρει τις επιρροές της αρχαίας τραγωδίας, το έργο συνδυάζει τα χαρακτηριστικά του υπαρξιακού νουάρ και της ελληνικής παράδοσης, τοποθετώντας τη δράση του στο θεσσαλικό κάμπο.

Οι «Κορνιζωμένοι» είναι ένα βιβλίο σκληρό που δεν είναι για όλους, αν και στην αρχή μπορεί να ξεγελάσει.

Η συγγραφέας, μέσα από την προσωπικότητα του ήρωα της, θέτει θεμελιώδη ερωτήματα για την ανθρώπινη φύση και την ηθική.

Ποιος είναι ο ρόλος της αγάπης απέναντι σε ένα «ειδεχθές έγκλημα»;

Διαβάζουμε στο βιβλίο:

«Τυχερή, αντί Κρανιά, έτσι λέγανε την πόλη μερικοί πιο παλιοί και πολύ δίκαιος ο τίτλος, ούτε μία ανθρωποκτονία εδώ και δεκαετίες, οι κτηματικές διαφορές και τα συζυγικά κερατώματα δεν είχαν οδηγήσει ντόπιους σε ακραίες συμπεριφορές, η τοπική Αστυνομία ασχολιόταν με παραβίαση ωρών κοινής ησυχίας, παραβάσεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, διαρρήξεις, εξυβρίσεις και φασαρίες για τα ποδόσφαιρα και τα κομματικά».

Πώς μπορεί η αγάπη να επιδράσει ή ακόμη και να λυτρώσει έναν άνθρωπο που φέρει αμαρτίες ή ακόμη και καταδίκες; Μέσα από αυτή τη σύγκρουση, η συγγραφέας αναδεικνύει τη δυναμική της επιλογής και της συνείδησης, την αναγκαιότητα της αυτογνωσίας και των συνεπειών των πράξεων. Κι όμως τίποτα δεν λυτρώνει τον αναγνώστη εδώ αλλά τίποτα δεν λυτρώνει και τον ήρωα που είναι καταδικασμένος να περιφέρεται στην προσωπική του κόλαση για πάντα.

Ο χαρακτήρας του κορνιζά, αν και αναφέρεται σε έναν καθημερινό επαγγελματία, αποδεικνύεται εν τέλει ένας σύμβολο της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας, καθώς αντιμετωπίζει προσωπικές κρίσεις και διακυβεύματα σε έναν κόσμο που μοιάζει να επιβάλλει σκληρούς κανόνες. Στην προσπάθεια του να κατανοήσει τη δική του μοίρα, ο κορνιζάς αναζητά νόημα σε έναν κόσμο γεμάτο αβεβαιότητα.

Με τον χαρακτηριστικό της τόνο η Καρυστιάνη μας περιγράφει τον τραγικό πρωταγωνιστή της:

«Με τον καιρό ο Στέλιος Σπούγιας είχε προσχωρήσει στο πνεύμα της πλειοψηφίας των ντόπιων, που θεωρούσαν πως τα δύο πιο χρήσιμα ρήματα στη ζωή είναι τα βολεύομαι, ξεβολεύομαι. Κάνα δυο φορές, μετά που η Χιονία του τα φόρεσε με τον επιστήμονα και του ζήτησε διαζύγιο, είχε σκεφτεί να σηκωθεί να φύγει σαν κύριος, γιατί όχι στην Αυστραλία, τόσο μακρινή σαν μία περίπτωση Άλλου Κόσμου».

Η συνύπαρξη του θρίλερ και της τραγωδίας, η γκρίζα ατμόσφαιρα του νουάρ και η αναζήτηση της αλήθειας, συνθέτουν ένα πλέγμα ψυχολογικής έντασης, το οποίο η συγγραφέας χειρίζεται με ιδιαίτερη μαεστρία.

Σε κάθε σελίδα του βιβλίου, οι αναγνώστες αναρωτιούνται τι είναι αληθινό και τι όχι, ποιες είναι οι πραγματικές προθέσεις των χαρακτήρων και πώς οι αόρατες γραμμές του πεπρωμένου οδηγούν τον ήρωα σε ένα αναπόφευκτο και ειδεχθές τέλος.

Η συγγραφέας μας δίνει το στίγμα από τις αδυναμίες του ήρωα της:

«Υπήρχε ο μικρός όμως, ο μοναχογιός του, ο Χρόνης του. Δεν το έσκασε λοιπόν, έμεινε στις κορνίζες, παραφουσκώνοντας το νόημα του μαγαζιού και το ειδικό βάρος των σχέσεων με την ποικιλία των πελατών. Κάποια πρωινά άνοιγε το παράθυρο, κοιτούσε ψηλά και τα έριχνε στον παραλήπτη, ουρανέ της Κρανιάς, φουκαρά μου κι εσύ, τι έχεις αποκαλύψει φωτεινός, τι έχεις κουκουλώσει σκοτεινός».

Με έναν έντονο λυρισμό, αλλά και με τη ματιά του σημερινού ανθρώπου που βρίσκεται αντιμέτωπος με τις αντιφάσεις του, το νέο αυτό μυθιστόρημα φέρνει στην επιφάνεια μια σφοδρή σύγκρουση: Αν μπορούμε να γνωρίζουμε τα πάντα για έναν άνθρωπο, και αν ναι, τότε τι σημαίνει αυτό για την έννοια της λύτρωσης; Μπορεί η αγάπη να λυτρώσει έναν άνθρωπο, ή είναι απλώς ένα ακόμα δόλωμα για την ψυχή του;

Αυτό το βιβλίο προσκαλεί τους αναγνώστες να αναλογιστούν τα όρια της ανθρώπινης γνώσης και τις επιπτώσεις των αποφάσεών μας. Μια βαθιά αναζήτηση για την αλήθεια, την τιμωρία και την αποδοχή, που σίγουρα θα κρατήσει το ενδιαφέρον αμείωτο μέχρι την τελευταία του λέξη.