Απολίθωμα άγνωστου είδους σκορπιού που ζούσε μαζί με τους δεινόσαυρους αποκαλύφθηκε στην Κίνα

Ο δηλητηριώδης σκορπιός ήταν μεγαλύτερος από πολλά αρχαία και σύγχρονα είδη σκορπιών. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι θα έπαιζε βασικό ρόλο στην τροφική αλυσίδα, καταβροχθίζοντας αράχνες, σαύρες, ακόμη και μικρά θηλαστικά που ζούσαν στο αρχαίο οικοσύστημά του.

Οι περισσότεροι σκορπιοί από τη Μεσοζωική εποχή (252 εκατομμύρια έως 66 εκατομμύρια χρόνια πριν) διατηρούνται σε κεχριμπάρι. Οι απολιθωμένοι σκορπιοί είναι πολύ σπανιότεροι επειδή ζουν κάτω από βράχους και κλαδιά, όπου είναι λιγότερο πιθανό να παγιδευτούν σε ιζήματα και να απολιθωθούν, επισημαίνει στο LiveScience ο Diying Huang, ερευνητής στο Ινστιτούτο Γεωλογίας και Παλαιοντολογίας της Ναντζίνγκ, στη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science Bulletin.

Οι επιστήμονες βρήκαν το απολίθωμα στο σχηματισμό Yixian στη βορειοανατολική Κίνα, που είναι πλούσιος σε απολιθώματα της Πρώιμης Κρητιδικής περιόδου. Η ομάδα ονόμασε το νέο είδος Jeholia longchengi. Το «Jeholia» αναφέρεται στον βιοτόπο Jehol, το οικοσύστημα της βορειοανατολικής Κίνας κατά την Πρώιμη Κρητιδική περίοδο πριν από περίπου 133 έως 120 εκατομμύρια χρόνια, και το «longchengi» αναφέρεται στην περιοχή Λονγκτσένγκ της Τσαογιάνγκ στην Κίνα, όπου βρίσκεται σήμερα το απολίθωμα.

Ο J. longchengi είχε μήκος περίπου 10 εκατοστά, που το καθιστά κάτι σαν γίγαντα της εποχής του. «Άλλοι μεσοζωικοί σκορπιοί είναι πολύ μικρότεροι, οι περισσότεροι από αυτούς λιγότερο από το μισό του μεγέθους του νέου είδους», εξηγεί ο Huang.

Απολιθώματα πολλών άλλων ζώων – συμπεριλαμβανομένων δεινοσαύρων, πτηνών, θηλαστικών και εντόμων – έχουν βρεθεί στο Jehol, γεγονός που υποδηλώνει ένα πολύπλοκο τροφικό πλέγμα.

Η θέση του στο τροφικό πλέγμα

Μεγαλύτερα θηλαστικά και δεινόσαυροι μπορεί να κυνηγούσαν το J. longchengi, ενώ η διατροφή του σκορπιού μπορεί να περιελάμβανε έντομα, αράχνες, βατράχια, ακόμη και μικρές σαύρες ή θηλαστικά, γράφουν οι ερευνητές στη μελέτη.

Ωστόσο, το κεφάλι του σκορπιού δεν έχει διατηρηθεί στο απολίθωμα, οπότε είναι δύσκολο να γνωρίζουμε με βεβαιότητα τι έτρωγε. Η ανακάλυψη πρόσθετων δειγμάτων θα μπορούσε να ξεκαθαρίσει τον ρόλο του είδους στο οικοσύστημα και τη θέση του στο τροφικό πλέγμα, έγραψαν οι ερευνητές.

«Τοποθετημένος στο σημερινό περιβάλλον, θα μπορούσε να γίνει ένας φυσικός θηρευτής πολλών μικρών ζώων», επισημαίνει ο Huang.

Το απολίθωμα φυλάσσεται στο Μουσείο της Κοιλάδας Απολιθωμάτων στην Τσαογιάνγκ της Κίνας.