Πώς ο Πούτιν κέρδισε τον Τραμπ στα σημεία- Χωρίς ουσιαστική συμφωνία εκεχειρίας πήρε χρόνο – Galaksias.com

Οι λέξεις και μόνο που χρησιμοποιήθηκαν από Λευκό Οίκο και Κρεμλίνο για να αποτυπώσουν το αποτέλεσμα της συνομιλίας το αποδεικνύουν.

«Οι ηγέτες συμφώνησαν ότι η πορεία προς την ειρήνη θα ξεκινήσει με κατάπαυση του πυρός στον τομέα της ενέργειας και των υποδομών, καθώς και με τεχνικές διαπραγματεύσεις για την εφαρμογή θαλάσσιας εκεχειρίας στη Μαύρη Θάλασσα, πλήρη κατάπαυση του πυρός και μόνιμη ειρήνη», ανέφερε ο Λευκός Οίκος σε δήλωση σχετικά με το τηλεφώνημα.

Το Κρεμλίνο με τη σειρά του πρόσθεσε: «Τονίστηκε ότι η βασική προϋπόθεση για την αποτροπή της κλιμάκωσης της σύγκρουσης και την προσπάθεια επίλυσής της με πολιτικά και διπλωματικά μέσα θα πρέπει να είναι η πλήρης παύση της ξένης στρατιωτικής βοήθειας και η παροχή πληροφοριών πληροφοριών στο Κίεβο».

Για αρχή δεν υπήρξε ρωσική συμφωνία για κατάπαυση του πυρός, όπως συμφώνησαν ΗΠΑ και Ουκρανία στη Σαουδική Αραβία.

Αλλά αν πρόκειται να υπάρξει, τότε όλη η ξένη στρατιωτική βοήθεια και η παροχή πληροφοριών πρέπει να σταματήσει. Αυτό σημαίνει ότι οι αγγλογαλλικές προσπάθειες για τη δημιουργία ενός συνασπισμού των πρόθυμων να στηρίξουν την Ουκρανία και να υποστηρίξουν μια μακροπρόθεσμη ειρήνη με στρατιωτική δύναμη πρέπει να σταματήσουν.

Η βοήθεια των ΗΠΑ πρέπει να σταματήσει και πάλι. Κάθε ανταλλαγή πληροφοριών, τόσο από τις ΗΠΑ όσο και από άλλα μέλη του ΝΑΤΟ, πρέπει επίσης να τερματιστεί. Ο απώτερος στόχος της Μόσχας είναι προφανής να ακρωτηριάσει την ικανότητα του Κιέβου να αντιστέκεται.

Για τους Ουκρανούς, η μόνη ελπίδα είναι ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν συμφωνήσει σε τίποτα από όλα αυτά, τουλάχιστον όχι ακόμα, όπως αναφέρει το BBC. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν τη στάση της Μόσχας για να επιχειρηματολογήσουν ότι η Ρωσία δεν ενδιαφέρεται να τερματίσει τον πόλεμο. Μέχρι εκεί, όμως.

Γιατί είναι σταγόνα στον ωκεανό η συμφωνία Τραμπ – Πούτιν

Σε κάτι που σε πρώτη ανάγνωση μοιάζει με κλάδο ελιάς, το Κρεμλίνο είπε ότι ο Πούτιν έδωσε αμέσως εντολές στις δυνάμεις του να τερματίσουν τις επιθέσεις στην ενεργειακή υποδομή της Ουκρανίας. Εάν αυτό συμβεί πραγματικά, θα φέρει κάποια ανακούφιση στους αμάχους. Αλλά δεν είναι πουθενά κοντά στην πλήρη και άνευ όρων κατάπαυση του πυρός που ήθελαν οι ΗΠΑ από τη Ρωσία.

Επίσης αν το Κίεβο δεχθεί πιέσεις να σταματήσει τις επιθέσεις κατά ρωσικών ενεργειακών στόχων και κάνει μία τέτοια παραχώρηση αυτό βολεύει από άποψη τακτικής το Κρεμλίνο.

Η Ουκρανία υπήρξε εκπληκτικά αποτελεσματική στην επίθεση στην ενεργειακή υποδομή του ρωσικού στρατού, αλλά και στα πλήγματα κατά του ενεργειακού τομέα της Ρωσίας. Για μήνες οι Ουκρανοί έχουν χρησιμοποιήσει μη επανδρωμένα αεροσκάφη και πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς για να χτυπήσουν τα διυλιστήρια και τους αγωγούς πετρελαίου της Ρωσίας, προκαλώντας σοβαρή ζημιά στο κύριο εργαλείο συγκέντρωσης κεφαλαίων του Κρεμλίνου: την εξαγωγή των υδρογονανθράκων του, κυρίως στην Κίνα και την Ινδία.

Μια παύση σε αυτές τις επιθέσεις είναι απαραίτητη για τη Ρωσία, την ώρα που εκείνη θα συνεχίζει το σφυροκόπημα κατά άλλων στόχων στην Ουκρανία και θα προελαύνει κερδίζοζοντας περισσότερα εδάφη τα οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ως διαπραγματευτικό χαρτί σε μελλοντικές διαπραγματεύσεις.

Πλήγμα για την Ουκρανία είναι και το γεγονός ότι τίθεται επί τάπητος μια θαλάσσια εκεχειρία στη Μαύρη Θάλασσα. Η Ουκρανία κέρδισε σε μεγάλο βαθμό τη μάχη για τη Μαύρη Θάλασσα. Βύθισε το Moskva, το μεγαλύτερο καταδρομικό της Μόσχας, και έχει εκδιώξει τον ρωσικό στόλο από την περιοχή. Μια κατάπαυση του πυρός στη Μαύρη Θάλασσα θα δώσει στη Ρωσία την ευκαιρία να ανασυνταχθεί.

Το στοίχημα του Πούτιν

Ο Πούτιν, εκτός από χρόνο, κέρδισε και κάτι ακόμη πολύ πιο σημαντικό για τον ίδιο για τη χώρα του. Μετά από τρία χρόνια ως παρίας στον δυτικό κόσμο και τις παγωμένες σχέσεις πολύ πριν από αυτό, η Ρωσία επανέρχεται ξανά στη διπλωματική κονίστρα και συναλλάσσεται άμεσα με μια αμερικανική κυβέρνηση.

Μία κυβέρνηση που ακόμη δεν μπορεί να κατανοήσει τις παγίδες του Πούτιν. Ο Τραμπ ένιωσε ότι μπορούσε είτε να πείσει, είτε να πείσει ή να ξεπεράσει τον Πούτιν. Δεν έχει κάνει ακόμη τίποτα από αυτά. Έχει χάσει εμφανώς στην πρώτη τους άμεση διπλωματική αναμέτρηση, όπως αναφέρει το CNNi.

Για εκατομμύρια Ουκρανούς η επόμενη επιλογή του καθορίζει τη ζωή τους. Χάνει το ενδιαφέρον του, ασκεί πίεση ή προχωρεί και σε άλλες παραχωρήσεις; Γιατί στην πράξη ο αντίπαλός του δεν επικεντρώνεται στις βελτιωμένες σχέσεις με τον επί δεκαετίες αντίπαλο της Ρωσίας, τις Ηνωμένες Πολιτείες, ή με τον σημερινό πρόεδρό της, Ντόναλντ Τραμπ, αλλά στη νίκη στην πιο υπαρξιακή σύγκρουσή της μετά το Δεύτερο Πακόσμιο Πόλεμο απέναντι στη Δύση.