ΔΑΣ ΑΔΕΔΥ για επίσκεψη Μητσοτάκη στο ΥΠΕΣ: Η «αξιολόγηση» του κράτους έγινε στις 28/2

Ανακοίνωση για την επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Υπουργείο Εσωτερικών εξέδωσε η ΔΑΣ στην ΑΔΕΔΥ, σημειωνοντας τα εξής:

«Ο πρωθυπουργός, αφού πρώτα επιδόθηκε στις συνήθεις του επικοινωνιακές αθλιότητες, διακηρύσσοντας με το γνωστό του θράσος πως το αίτημα των απεργιακών συγκεντρώσεων της 28ης Φλεβάρη ήταν να δώσει μάχη με το “βαθύ κράτος” και να προχωρήσει τάχα με αποφασιστικότητα την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων, επανήλθε δριμύτερος. Καυχήθηκε ότι άνοιξε το δρόμο για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων, εξομολογήθηκε τις διαπιστώσεις του ότι το κράτος αλλάζει προς το καλύτερο και υποσχέθηκε την επιτάχυνση των προσλήψεων στο δημόσιο καθώς και την αξιολόγηση των υπηρεσιών του από τους πολίτες.

Για να μην μπερδεύεται… Η αξιολόγηση του κράτους έγινε στις 28 Φλεβάρη και τις επόμενες μέρες από το 50% του πληθυσμού της Ελλάδας που δηλώνει ότι πήρε μέρος στα συλλαλητήρια για τα Τέμπη. Όλοι αυτοί φώναξαν ότι το κράτος είναι δολοφόνος. Ότι είναι βάρβαρο, αδίστακτο και αντιλαϊκό. Η αξιολόγηση που κάνει κάθε μέρα ο λαός αφορά το αστικό κράτος, τις κυβερνήσεις και τις πολιτικές τους και όχι τους εργαζόμενους που παλεύουν σε αντίξοες συνθήκες.

Γίνεται καθημερινά από όσους περνάνε από τα τμήματα επειγόντων ενός νοσοκομείου και περιμένουν δωδεκάωρα μέχρι να τους ξαπλώσουν σε κάποιο ράντζο και τους αφήσουν σε ένα διάδρομο. Από αυτούς που τα παιδιά τους πηγαίνουν σε κάποιο σχολείο που πλημμύρισε ή έπεσαν σοβάδες, από τους σεισμοπαθείς που μετά από χρόνια δεν έχουν αποζημιωθεί… και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό. Κοινώς, ο κόσμος το έχει τούμπανο κι αυτός κρυφό καμάρι.

Ας πάμε και στην ουσία… Το πρόβλημα με την υποστελέχωση των δημοσίων υπηρεσιών δεν σχετίζεται με το πώς γίνονται προσλήψεις αλλά με το πόσες γίνονται. Δεν φταίνε οι χρονοβόρες διαδικασίες, φταίει ότι ο αριθμός των προσλήψεων δεν φτάνει ούτε για την αντικατάσταση αυτών που αποχωρούν. Αν θέλει η κυβέρνηση να περιορίσει το πρόβλημα της υποστελέχωσης, ας μονιμοποιήσει τους δεκάδες χιλιάδες συμβασιούχους που δουλεύουν στο δημόσιο και βρίσκονται σε ομηρία, ας προσλάβει τους χιλιάδες επιτυχόντες που τα ονόματά τους βρίσκονται στις σχετικές λίστες του ΑΣΕΠ, ας πετάξει έξω από τις δημόσιες υπηρεσίες τους εργολάβους που λυμαίνονται το δημόσιο χρήμα χωρίς να προσφέρουν τίποτα και ας τους αντικαταστήσει με προσλήψεις του αναγκαίου προσωπικού που δεν θα είναι σκλάβοι των εργολάβων αλλά θα έχουν εργασιακά δικαιώματα.

Αντί για αυτό, όλες οι κυβερνήσεις συγκρότησαν σε κάθε φορέα του δημοσίου, ολόκληρα τμήματα με κύρια αρμοδιότητα να προσλαμβάνουν και να απολύουν συμβασιούχους, να φτιάχνουν συμβάσεις με τις οποίες εκχωρούνται υπηρεσίες σε εργολάβους, να φτιάχνουν νέες συμβάσεις όταν λήγουν οι πρώτες και να διαχειρίζονται τις συγκρούσεις μεταξύ ανταγωνιστικών επιχειρηματικών συμφερόντων. ‘Όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν απέρριψαν την πρόταση των ομοσπονδιών και σωματείων του δημοσίου για να αναθεωρηθεί το άρθρο 103 του Συντάγματος που απαγορεύει τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου.

Δεν είναι τυχαίο ότι στο όνομα της «αποτελεσματικότητας» εξαπολύουν διώξεις σε εκπαιδευτικούς και άλλους δημόσιους υπαλλήλους που πρωτοστατούν στους αγώνες, συμμετέχουν ενεργά στις αποφάσεις των ομοσπονδιών και ασκούν συνδικαλιστική δράση. Θέλουν να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου στα σχολεία και τις υπηρεσίες, να τρομοκρατήσουν όποιον σηκώνει κεφάλι. Ωραίο το παραμύθι της κυβέρνησης αλλά δεν έχει δράκο.

Ας αφήσουν τα ωραία λόγια περί αξιολόγησης κι ας εξηγήσουν για ποιους στόχους θα αξιολογηθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι. Τους υπαλλήλους του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης θα τους αξιολογούν αν προωθούν πιο γρήγορα την πολιτική που ξεκληρίζει τους μικρούς αγρότες και κάνει τα αγροτικά προϊόντα πανάκριβα για τον λαό. Τους υπαλλήλους του υπουργείου εργασίας αν προωθούν αντεργατικούς νόμους για εργασιακά και ασφαλιστικά ζητήματα όπως για παράδειγμα ο νόμος Χατζηδάκη ή η έκδοση των κανονισμών για τις παροχές ασθενείας και τις λοιπές παροχές του e-ΕΦΚΑ, για την αναπηρία κτλ. Όλων αυτών των πολιτικών δηλαδή που επιδεινώνουν δραματικά τη ζωή του λαού. Αυτοί οι στόχοι περιγράφονται κάθε χρόνο στο ενοποιημένο σχέδιο κυβερνητικής πολιτικής και με βάση αυτούς τους συγκεκριμένους στόχους γίνεται η αξιολόγηση. Για να γίνει το κράτος ικανότερο και πιο αποτελεσματικό στην υπεράσπιση των κερδών του κεφαλαίου απέναντι στον «εχθρό λαό».

Ας εξηγήσουν πώς θα κρίνουν την νοσηλεύτρια σε ένα νοσοκομείο όταν την αφήνουν μόνη της τα βράδια να φροντίζει τριάντα ασθενείς. Πώς θα κρίνουν τον καθηγητή και τον δάσκαλο μέσα σε τάξεις που είναι όλοι στοιβαγμένοι σαν σαρδέλες. Πως θα κρίνουν έναν επιθεωρητή εργασίας όταν καλείται να ελέγξει χιλιάδες επιχειρήσεις χωρίς τα αναγκαία μέσα και χωρίς υποστήριξη από την Υπηρεσία του. Αλήθεια, οι ίδιοι πώς θα αξιολογηθούν για την εγκληματική πολιτική τους;

Είναι τόσο ελεεινοί όταν μιλάνε για επιβράβευση των παραγωγικών δημοσίων υπαλλήλων που δεν καταλαβαίνουν ότι οι εργαζόμενοι τους έχουν πάρει χαμπάρι. Όλως τυχαίως” οι “άριστοι” θα είναι πάντα “τα καλά παιδιά της διοίκησης” και οι “εκλεκτοί” της κάθε κυβέρνησης.

Και για να τελειώνουμε… Το κράτος που υπηρετεί η κυβέρνηση είναι τόσο σάπιο που δεν μπορεί να βελτιωθεί. Μόνο αν ανατραπεί θα μπορέσουμε να δούμε “άσπρη μέρα”. Αυτό φοβάται και πετάει την μπάλα στην εξέδρα. Το παιχνίδι αποπροσανατολισμού όμως δεν “πιάνει”. Στο πραγματικό δίλημμα που υπάρχει στην κοινωνία και αποτυπώνεται στο σύνθημα “Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας” οι εργαζόμενοι διαλέγουν τη ζωή τους. Την υπερασπίζονται αγωνιστικά βάζοντας στο στόχαστρο τον πραγματικό ένοχο για τα προβλήματά τους, το καπιταλιστικό κέρδος και το κράτος που το υπηρετεί. Αυτό θα κάνουν με τη μαζική συμμετοχή τους και στην απεργία στις 9 Απρίλη».