Ένα συστατικό από τα βότανα στο ντουλάπι της κουζίνας σας μπορεί να αναστρέψει τη νόσο Αλτσχάιμερ – Galaksias.com

Το καρνοσικό οξύ είναι ένα αντιοξειδωτικό με αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και εντοπίζεται και στα δύο αυτά βότανα. Μια ομάδα από το Ινστιτούτο Ερευνών Scripps στην Καλιφόρνια ανακάλυψε έναν τρόπο να αξιοποιήσει το οξύ και να το χρησιμοποιήσει για να μειώσει σημαντικά τη φλεγμονή στον εγκέφαλο των ποντικών – έναν βασικό παράγοντα που πυροδοτεί τη νόσο Αλτσχάιμερ.

Το φάρμακο που δημιούργησε η ομάδα χρησιμοποιώντας το καρνοσικό οξύ, το diAcCA, όχι μόνο εξάλειψε τη φλεγμονή, αλλά επίσης αποκατέστησε τον υγιή αριθμό των συνδέσεων των νευρικών κυττάρων στον εγκέφαλο, που είναι ζωτικής σημασίας για τη μάθηση και τη μνήμη.

Επιπλέον, οι επιστήμονες δήλωσαν ότι, καθώς το καρνοσικό οξύ θεωρείται ήδη «ασφαλές» από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA), αυτή η νέα θεραπεία μπορεί να επιταχυνθεί για κλινικές δοκιμές – φέρνοντάς την πιο γρήγορα σε πραγματικούς ασθενείς με Αλτσχάιμερ.

Η νόσος Αλτσχάιμερ είναι η πιο κοινή μορφή άνοιας, μιας κατάστασης γνωστής κυρίως για την επίδρασή της στη σκέψη και τη μνήμη των ηλικιωμένων ατόμων.

Είναι, επίσης, η έκτη κύρια αιτία θανάτου στις ΗΠΑ, με περισσότερους από 6,9 εκατομμύρια Αμερικανούς να ζουν με τη νόσο το 2024.

Όχι μόνο οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτή η νέα θεραπεία μπορεί δυνητικά να σώσει ζωές, αλλά το καρνοσικό οξύ πιθανώς θα το επιτύχει χωρίς να προκαλεί σημαντικές παρενέργειες.

Η νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Antioxidants, αποκάλυψε ότι το diAcCA ενεργοποιείται μόνο από τη φλεγμονή που προσπαθεί να καταπολεμήσει.

Αυτό σημαίνει ότι η θεραπεία με βάση το καρνοσικό οξύ θα είναι ενεργή μόνο στις περιοχές του εγκεφάλου που υποφέρουν από φλεγμονή, περιορίζοντας έτσι τις πιθανές παρενέργειες που συχνά έχουν τα φάρμακα όταν έρχονται σε επαφή με υγιείς ιστούς – όπως συμβαίνει με τα φάρμακα κατά του καρκίνου.

Μέχρι τώρα, ήταν εξαιρετικά δύσκολο να χρησιμοποιηθεί το καρνοσικό οξύ ως φάρμακο ή συμπλήρωμα, επειδή η ένωση είναι πολύ ασταθής για να χρησιμοποιηθεί σε καθαρή μορφή.

Η ομάδα του Scripps δημιούργησε ένα παράγωγο της ένωσης του δεντρολίβανου και του φασκόμηλου, ικανό να φτάσει στο έντερο πριν διασπαστεί.

Μόλις εκεί, το diAcCA μετατρέπεται ξανά σε καρνοσικό οξύ και απορροφάται στην κυκλοφορία του αίματος.

Ο καθηγητής Στιούαρτ Λίπτον σημείωσε ότι τα ποντίκια που χρησιμοποιήθηκαν στα πειράματα της ομάδας του απορρόφησαν 20% περισσότερο καρνοσικό οξύ με αυτόν τον τρόπο απ’ ό,τι θα μπορούσαν αν προσπαθούσαν να το καταναλώσουν σε καθαρή μορφή.

Αυτό επέτρεψε σε μεγαλύτερη ποσότητα της ένωσης να περάσει από τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό και να θεραπεύσει τις απειλητικές για τη ζωή εστίες φλεγμονής στον εγκέφαλο.

Ο Λίπτον πρόσθεσε ότι το φάρμακο δεν απαλλάσσει απλώς τον εγκέφαλο από τις αιτίες που οδηγούν στη νόσο Αλτσχάιμερ – τα ποντίκια που το έλαβαν ανέκτησαν γρήγορα τις γνωστικές ικανότητες που επηρεάζει η άνοια.

«Κάναμε πολλαπλά διαφορετικά τεστ μνήμης και όλα έδειξαν βελτίωση με το φάρμακο», δήλωσε ο Lipton. «Δεν επιβράδυνε απλώς την έκπτωση των νοητικών λειτουργιών – τις αποκατέστησε σχεδόν στο φυσιολογικό επίπεδο».

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια ομάδα 45 ποντικών, τα οποία χωρίστηκαν σε μικρότερες ομάδες των επτά ή οκτώ ατόμων.

Αυτά δεν ήταν τυχαία ποντίκια – ήταν 5xFAD ποντίκια, ειδικά εκτρεφόμενα για να αναπτύσσουν συμπτώματα που μοιάζουν με Αλτσχάιμερ, όπως απώλεια μνήμης και εγκεφαλική βλάβη, περίπου στην ηλικία των πέντε μηνών.

Μόλις έφτασαν σε αυτή την ηλικία, η ομάδα τους χορήγησε diAcCA ή ένα εικονικό φάρμακο (ελαιόλαδο) τρεις φορές την εβδομάδα για τρεις μήνες.

Δοκιμάστηκαν επίσης τρεις διαφορετικές δόσεις – 10, 20 ή 50 χιλιοστόγραμμα – για να διαπιστωθεί ποια ήταν η πιο αποτελεσματική.

Μετά τους τρεις μήνες, οι επιστήμονες υπέβαλαν τα ποντίκια σε μια σειρά από γνωστικά τεστ.

Ένα από αυτά ήταν ένας υδάτινος λαβύρινθος, όπου τα ποντίκια έπρεπε να κολυμπήσουν σε μια δεξαμενή για να βρουν μια κρυφή πλατφόρμα στην οποία μπορούσαν να σταθούν. Τα υγιή ποντίκια βελτιώνονται στην εύρεσή της με την πάροδο του χρόνου, αλλά τα ποντίκια με Αλτσχάιμερ δυσκολεύονται.

Η ομάδα πραγματοποίησε επίσης ένα τεστ φόβου, όπου τα ποντίκια μαθαίνουν να ακινητοποιούνται όταν ακούνε έναν ήχο που συνδέεται με ένα ήπιο ηλεκτροσόκ – μια δοκιμή της ικανότητάς τους να θυμούνται τρομακτικές εμπειρίες.

Στη συνέχεια, οι ερευνητές εξέτασαν τον εγκέφαλο των ποντικών με ειδικά μικροσκόπια για να δουν εάν το φάρμακο άλλαξε τις επιβλαβείς συσσωρεύσεις πλακών, τις πρωτεϊνικές μάζες ή τις συνδέσεις των εγκεφαλικών κυττάρων που σχετίζονται με τη νόσο Αλτσχάιμερ.

Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά.

Τα ποντίκια που έλαβαν καρνοσικό οξύ – ιδιαίτερα στις υψηλότερες δόσεις – κολύμπησαν πιο γρήγορα προς την πλατφόρμα και πέρασαν περισσότερο χρόνο στο σημείο όπου βρισκόταν, δείχνοντας ότι θυμόνταν καλύτερα τη θέση της σε σχέση με τα μη θεραπευμένα ποντίκια με Αλτσχάιμερ.

Στο τεστ φόβου, ακινητοποιήθηκαν πιο συχνά, αποδεικνύοντας ότι η μνήμη τους ήταν πιο έντονη.

Κάτω από το μικροσκόπιο, οι εγκέφαλοί τους έμοιαζαν πιο υγιείς – παρουσίαζαν λιγότερες πλάκες και μάζες, περισσότερες συνδέσεις εγκεφαλικών κυττάρων και λιγότερη φλεγμονή.

«Καταπολεμώντας τη φλεγμονή και το οξειδωτικό στρες με αυτήν την ένωση diAcCA, αυξήσαμε πραγματικά τον αριθμό των συνάψεων στον εγκέφαλο», πρόσθεσε ο Dr. Lipton.

Αν και αυτό δεν αποτελεί ακόμα οριστική θεραπεία για το Αλτσχάιμερ, οι ερευνητές είναι εξαιρετικά αισιόδοξοι ότι η ανακάλυψη αυτή από τα βότανα της κουζίνας μας μπορεί να σηματοδοτήσει μια σημαντική πρόοδο στη θεραπεία της άνοιας.