Εντοπίζονται τρεις διαρροές, κλάσματα δευτερολέπτου πριν την πυρόσφαιρα – Galaksias.com

Ρεπορτάζ: Γιάννης Παναγιωτακόπουλος

Ένα νέο αποκαλυπτικό παράρτημα – το τέταρτο κατά σειρά – παραδόθηκε χθες, Σάββατο 29 Μαρτίου, στον εφέτη ανακριτή που χειρίζεται την υπόθεση των Τεμπών και έχει στην κατοχή του την τεχνική έκθεση για το σιδηροδρομικό δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους.

Στο έγγραφο αυτό εμπεριέχεται η ανάλυση του τεχνικού συμβούλου Βασίλη Κοκοτσάκη και των συνεργατών του, για τέσσερα βασικά θέματα τα οποία αφορούν την πυρόσφαιρα που δημιουργήθηκε μετά από τη σύγκρουση των δύο αμαξοστοιχιών στις 28 Φεβρουαρίου 2023.

Συγκεκριμένα, ο κ. Κοκοτσάκης, μαζί με τον Μάνο Παπαδάκη (τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Χιούστον) και τον Μάρκο Χρυσό (διπλωματούχο χημικό μηχανικό), αναλύουν τον εντοπισμό νέας διαρροής πτητικής χημικής ουσίας λίγο πριν τη σύγκρουση των τρένων και πραγματοποιούν εκ νέου υπολογισμούς σχετικά με τη δημιουργηθείσα πυρόσφαιρα. Στη συνέχεια, αναφέρονται στη σύγκρουση και την ανίχνευση σημείου που παρατηρήθηκε φόρτωση ή παρουσία επικίνδυνου εύφλεκτου υλικού.

Επισημαίνουμε ότι σε αυτή την έκθεση εντοπίζονται τρεις διαρροές κλάσματα του δευτερολέπτου πριν την πυρόσφαιρα, πράγμα που παραπέμπει σε πιθανή ύπαρξη διαφορετικών δοχείων.

Η έκθεση επιβεβαιώνει το αποκλειστικό ρεπορτάζ της «Ζούγκλας» σχετικά με την πρώτη φορτάμαξα, παρέχοντας επιπλέον φωτογραφίες με πειστήρια (παλέτες, δεματικά, δίχτυα κάργκο), η ύπαρξη των οποίων δεν δικαιολογείται από τις επίσημες φορτωτικές.

Δεματικά και δίχτυα στο οικόπεδο «Πανδρεμένου»

Στο παράρτημα γίνεται αναφορά και στην ανεύρεση δεματικών και διχτυών στο οικόπεδο «Πανδρεμένου», αλλά και στο πεδίο της σύγκρουσης. Τη διαπίστωση συνοδεύει φωτογραφικό υλικό και η σημείωση: «Από τη μελέτη του φωτογραφικού υλικού στο σημείο της σύγκρουσης, διαπιστώνεται ότι στο πεδίο και κυρίως κοντά στο σημείο της σύγκρουσης, αλλά και το σημείο της δημιουργίας της πυρόσφαιρας, υπάρχει πλήθος τμημάτων από τσέρκια συγκράτησης φορτίων».

«Οι περισσότερες εκ των φωτογραφιών αυτών λήφθηκαν κατά το στάδιο της αποκάθαρσης των συντριμμιών, πάρα πολλά δε τμήματα των ταινιών αυτών (τσέρκια) ήταν κάτω από τα συντρίμμια στην αρχική τους θέση και κυρίως κάτω από τις λαμαρίνες που είχαν καταπέσει πάνω στις γραμμές, γεγονός που αποδεικνύει ότι οποιοδήποτε υλικό ή φορτίο είχαν προσδέσει με αυτά, αποκολλήθηκε πριν ή ταυτόχρονα με τις λαμαρίνες.

Η παρουσία στον τόπο του συμβάντος ενός υλικού του οποίου η χρήση είναι η πρόσδεση φορτίων και ιδιαίτερα στο σημείο της σύγκρουσης, αλλά και της εκτόνωσης του εύφλεκτου υλικού, απαιτεί επιπλέον διερεύνηση.

Επίσης η ευρύτερη διασπορά του υλικού αυτού και μάλιστα σε κατάσταση που δείχνει ότι έχουν αποκοπεί βίαια, πιθανολογεί παρουσία αντικειμένων που είχαν προσδεθεί με αυτά. Από το γεγονός ότι όλα τα δηλωμένα φορτία ευρίσκοντο σε κλειστά κοντέινερ και βάση των εκθέσεων δεν διασκορπίστηκαν εξωτερικά στο πεδίο της σύγκρουσης, αλλά παρέμειναν ασφαλή εντός αυτών, συμπεραίνεται ότι το όποια αντικείμενα είχαν προσδεθεί με αυτά, ευρίσκοντο σε ανοιχτό χώρο τη στιγμή που αποκόπησαν», αναφέρει η έκθεση του κ. Κοκοτσάκη και των συνεργατών του.

Τέλος, το παράρτημα περιέχει αλληλογραφία του καθηγητή Παπαδάκη με το πανεπιστήμιο της Γάνδης, από την οποία προκύπτει ότι η συνεργασία του πανεπιστημίου με τον ΕΟΔΑΣΑΑΜ, σχετικά με το πόρισμα του τελευταίου, αφορούσε μόνο στην επιβεβαίωση της καταλληλόλητας των υπολογιστικών μοντέλων και τίποτα περαιτέρω.

Τα συμπεράσματα του κ. Κοκοτσάκη και των συνεργατών του

1. Μετά το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι πριν την σύγκρουση διαπιστώνονται 3 αλλεπάλληλες διαρροές ατμών υδρογονανθράκων (κεφάλαιο 2), ενισχύεται το συμπέρασμα της διάρρηξης δοχείων περιεχομένων τέτοιων καυσίμων. Η διάρρηξη αυτή δεν μπορεί να οφείλεται σε άλλο λόγο, παρά στην επαφή των δοχείων αυτών με τις μεταφερόμενες λαμαρίνες οι οποίες μετακινήθηκαν βίαια κατά την φορά της κίνησης της εμπορικής, μετά την επίσης διαπιστωμένη χρήση του συστήματος της ακαριαίας πέδης από τους Μηχανοδηγούς.

Ο ισχυρισμός περί συμμετοχής των ελαίων σιλικόνης στην δημιουργία του αεριώδους νέφους, την δημιουργία της πυρόσφαιρας κ.λ.π, δεν έχει επιστημονική βάση όπως έχει ήδη αποδειχθεί και δεν υπάρχει προηγούμενο κατά τις συγκρούσεις τρένων, όπως π.Χ. κατά την μετωπική σύγκρουση δυο τρένων στην Ροδόπολη Σερρών τις 19-5-2005 εκδηλώθηκε φωτιά στα έλαια των μετασχηματιστών, χωρίς όμως να δημιουργηθεί αεριώδες νέφος -πυρόσφαιρα και προς τούτο υπάρχει αμετάκλητη σχετική απόφαση του Α.Π., απόσπασμα της οποία αναδημοσιεύουμε:

«Από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα προέκυψε ότι, κατά τον ίδιο ως άνω τόπο και χρόνο ο πρώτος και δεύτερος των κατηγορουμένων, λόγω της προαναφερόμενης πιο πάνω αμελούς συμπεριφοράς καθενός εξ αυτών επήλθε σύγκρουση των δύο αμαξοστοιχιών στο σημείο εξόδου του σταθμού, προς Μανδράκι, και ειδικότερα η επιβατική αμαξοστοιχία 1630, κινούμενη στην 3η κύρια γραμμή του σταθμού με φορά κίνησης προς Μανδράκι, προσέκρουσε πλαγιομετωπικά στην εμπορική αμαξοστοιχία 80611, η οποία αποτελούνταν από 13 φορτηγά οχήματα και τη ΔΗ07071 βουλγαρική κινητήρια μονάδα και κατά το χρόνο της σύγκρουσης εισερχόταν στην 4η παρακαμπτήριο γραμμή του σταθμού. Κατά την σύγκρουση η κινητήρια μονάδα της αμαξοστοιχίας 1630 προσέκρουσε στη δεύτερη κατά τη φορά κίνησης κινητήρια μονάδα της αμαξοστοιχίας 80611 με αποτέλεσμα να προκληθεί πυρκαγιά στις δύο κινητήριες μονάδες και να τραυματιστούν επτά άτομα. Η πρώτη κατά τη φορά κίνησης κινητήρια μονάδα της αμαξοστοιχίας 80611 αποκόπηκε από τη σύνθεση της εμπορικής αμαξοστοιχίας, συνέχισε την πορεία της αλλά λόγω της ανηφορικής κλίσης της γραμμής σταμάτησε, κύλησε προς τα πίσω και προσέκρουσε στις άλλες δύο και ακολούθως εκτροχιάστηκαν οι τρεις κινητήριες μονάδες καθώς και το 3ο όχημα της 80611 αμαξοστοιχίας. Εξ αιτίας της σύγκρουσης αυτής, η οποία οφείλεται στην προαναφερθείσα αμελή συμπεριφορά των κατηγορουμένων, δημιουργήθηκαν συνθήκες ανωμαλίας επί της σιδηροδρομικής γραμμής, οι οποίες κατέστησαν την συνέχιση της ασφαλούς συγκοινωνίας αδύνατη και προέκυψε κίνδυνος για τους επιβάτες και τους εργαζόμενους τόσο στις άνω αμαξοστοιχίες, όσο και για αυτούς των αμαξοστοιχιών που πλησίαζαν στο σταθμό και για κάθε ευρισκόμενο κατά το χρόνο αυτό πλησίον του σταθμού, καθώς και κοινός κίνδυνος σε ξένα πράγματα, δηλ. στα μεταφερόμενα με την εμπορική αμαξοστοιχία εμπορεύματα, στις αποσκευές των επιβατών και στα ευρισκόμενα επί και πλησίον του σταθμού πράγματα και εγκαταστάσεις. Απόφαση 268/2013 (ΣΤ, ΠΟΙΝΙΚΕΣ)».

Το παραπάνω περιστατικό το οποίο προσομοιάζει με αυτό των Τεμπών, έχει ενδιαφέρον διότι αν και εκδηλώθηκε πυρκαγιά, δεν δημιουργήθηκε πυρόσφαιρα, ακριβώς διότι δεν υπήρχε παρουσία εύφλεκτων πτητικών ουσιών, τα οποία θα μπορούσαν να δημιουργήσουν αεριώδες νέφος.

2. Το γεγονός της αποκόλλησης λαμαρινών του φορτίου 2 τουλάχιστον δευτερόλεπτα πριν την σύγκρουση επιβεβαιώνεται από την διαπίστωση ότι η 2η ηλεκτρομηχανή βρέθηκε στον τόπο του συμβάντος α κινητοποιημένη πάνω σε μία τέτοια λαμαρίνα του φορτίου, που αποδεικνύει επίσης ότι η μηχανές της εμπορικής ακολουθούσαν εκτροχιασμένες και επιβραδυμένες, την κίνηση του υπολοίπου τρένου πάνω στις ράγες.

3. Η αποκόλληση του τμήματος της δεύτερης ηλεκτρομηχανής το οποίο «έβλεπε» προς το βαγόνι 1, οφείλεται στην εκ του πλαγίου επαφή της με το κοντέινερ OOCL που ήταν φορτωμένο στο βαγόνι Νο 4 και για τον λόγο αυτό η τελική θέση της ηλεκτρομηχανής αυτής είναι σχεδόν κάθετη σε σχέση με το τοιχίο αντιστήριξης και την γραμμή καθόδου.

– Μετακίνηση του κοντέινερ. 00C προς τα πίσω, λόγω επαφή του με την εκτρομηχανή εμπορικής,

Η σύγκρουση αυτή επιβεβαιώνεται και από το γεγονός, ότι όλα τα κοντέινερ λόγω της μηχανικής ενέργειας της σύγκρουσης μετακινήθηκαν μπροστά, το μόνο στο οποίο δεν συνέβη αυτό ήταν το κοντέινερ OOCL το όποιο μετακινήθηκε αντίθετα και κατέλαβε και το κενό τμήμα μπροστά από το κοντέινερ ΖΙΜ MONITOR στο βαγόνι Νο 5.

Τα φύλλα της λαμαρίνας (πλαϊνά και οροφές της 2ης ηλεκτρομηχανής) αποκολλήθηκαν κατά τον ίδιο τρόπο λίγο πριν την αποκόλληση του ως άνω τμήματος.

4. Η απουσία οποιαδήποτε ένδειξης καύσης στο εσωτερικό ή εξωτερικό των 2 ηλεκτρομηχανών της εμπορικής, συμπεριλαμβανομένων και της κατάστασης των σωρών των μηχανοδηγών, αποκλείει την έναρξη του φαινομένου (διαρροή-ανάφλεξη) στο εσωτερικό αυτών (καμπίνα χειρισμού, ωφέλιμος χώρος, μηχανικά – ηλεκτρολογικά εξαρτήματα) Τα μελανά ίχνη στις εξωτερικές επιφάνειες κυρίως της 2ης ηλεκτρομηχανής οφείλονται στον διασκορπισμό του ελαίου σιλικόνης.

5. Η κατάσταση στην οποία βρέθηκε μετά την σύγκρουση η φορτάμαξα (βαγόνι) Νο 1 της εμπορικής, αποκομμένη και στρεβλωμένη κατά την φορά της σύγκρουσης, σε αντίθεση με την κατά την σύνθεση του τρένου προπορευόμενη 2η ηλεκτρομηχανή, αποδεικνύει και ενισχύει το ήδη συμπέρασμα μας ότι την στιγμή της σύγκρουσης η 2η ηλεκτρομηχανή δεν βρισκόταν στο σημείο επαφής με την μηχανή της επιβατικής. Εάν αυτό συνέβαινε, οι συνέπειες της σύγκρουσης στην 2η μηχανή θα ήταν ανάλογες της πρώτης και μπροστά και πίσω λόγω της φυσιολογικής επαφής που θα είχε με την φορτάμαξα νο 1, γεγονός που δεν επιβεβαιώθηκε από την πραγματικότητα.

Εδώ βλέπουμε την 2η ηλεκτρομηχανή που θεωρητικά προηγείτο του το βαγονιού την στιγμή της σύγκρουσης, να μην έχει υποστεί ζημιές από επαφή της με την φορτάμαξα 1, η οποία έχει σχεδόν αποκοπεί κατά το ήμισυ λόγω της σύγκρουσης κατά την φορά της κίνησης.

6. Τα παραπάνω επίσης αποδεικνύουν ότι η μηχανή της επιβατικής αμαξοστοιχίας ήλθε σε σύγκρουση σχεδόν πλαγιομετωπικά με το βαγόνι Νο 1 της εμπορικής αμαξοστοιχίας και όχι με τις ηλεκτρομηχανές της εμπορικής, οι οποίες είχαν μείνει πίσω εκτός γραμμών, σε απόσταση πάνω των 40 μέτρων. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώθηκε με την αποκάλυψη από την τεχνική μας ομάδα τμήματος του συστήματος πέδησης την 25/7/2024 σε απόσταση 100 μέτρων από την σήραγγα, πιθανολογούμενο σημείο εκτροπής των μηχανών.

Τμήμα δισκόπλακας συστήματος πέσης ηλεκτρομηχανής τρένου, η οποία βρέθηκε από μέλος της ομάδας μας την 25/7/2014 σε απόσταση 100 μέτρων από την σήραγγα Τεμπών – στην θέση Ευαγγελισμός, στο πρανές από την γραμική καθόδου προς Αθήνα:

Το αντικείμενο αυτό διερευνήθηκε μερικώς από πραγματογνώμονα, το αναγνώρισε ως τμήμα του συστήματος πέδησης, όμως δεν διερευνήθηκε περαιτέρω ώστε να ταυτοποιηθεί ως εξάρτημα του συγκεκριμένου εμπορικού τρένου. Η ταυτοποίηση αυτή θα αποδείκνυε πέραν πάσης αμφιβολίας τον εκτροχιασμό λόγω της ακαριαίας πέδης.

Η άσκηση της ακαριαίας πέδης από πλευράς των μηχανοδηγών είχε ως μοιραία συνέπεια τον εκτροχιασμό των δύο μηχανών, όπως γίνεται σχεδόν πάντα στην περίπτωση αυτή με τέτοιες ταχύτητες. Όπως έγινε και στο σιδηροδρομικό δυστύχημα στο Άδενδρο την 20 Οκτωβρίου 2005. Παρακάτω καταγράφουμε απόσπασμα απόφασης του Αρείου Πάγου 268/13 για το θέμα αυτό…

«Το Δικαστήριο πείσθηκε ότι ο πρώτος κατηγορούμενος έλαβε γνώση του 1001 εγγράφου, αλλά δεν μελέτησε τις αναφερόμενες σ’ αυτό οδηγίες, σχετικά με το όριο ταχύτητας στο Σ.Σ. Άδενδρου. Επίσης, ο δεύτερος κατηγορούμενος ως Προϊστάμενος δεν ειδοποίησε όπως όφειλε διατάξεις 33, 34, 36, 37 Κανονισμού Υπηρεσίας Προϊσταμένων Αμαξοστοιχιών] το μηχανοδηγό κατά την προσέγγιση της αμαξοστοιχίας στα φωτοσήματα εισόδου του Σ.Σ. Άδενδρου για διέλευσή της από την 4η παρακαμπτήριο γραμμή, με τη μειωμένη ταχύτητα των 60 χλμ. την ώρα όπως όριζε το 1001 έγγραφο. Ο μηχανοδηγός όταν αντιλήφθηκε ότι όδευε προς την παρακαμπτήριο γραμμή, πέδησε ακαριαίως, όμως, λόγω της μεγάλης ταχύτητας της τη στιγμή διέλευσης της από τις αλλαγές εισόδου, εκτροχιάσθηκε στη δεξιά πλευρά της σε σχέση με την πορεία της. Την εκτροχίαση ακολούθησε διάσπαση και ανατροπή της σύνθεσης, ενώ στο τελευταίο όχημα εκδηλώθηκε πυρκαγιά, η οποία σβήστηκε εγκαίρως από τη δύναμη της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας» Απόφαση 1337 / 2013 (ΣΤ, ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΑΡΙΘΜΟΣ 1337/2013ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥΣΤ’ ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ.»

Η απόφαση αυτή αποτελεί δεδικασμένο και αποτελεί ενισχυτικό του επιχειρήματος ότι ακόμη και στην περίπτωση που προκληθεί πυρκαγιά μετά από σύγκρουση τρένων, εάν δεν υπάρχουν πτητικά στο σημείο, δεν υπάρχουν οι συνθήκες δημιουργίας πυρόσφαιρας, όπως δεν δημιουργήθηκε στο περιστατικό του Άδενδρου.

7. Η σχεδόν ταυτόχρονη ανάφλεξη του αεριώδους (3ου) νέφους και η δημιουργία της πυρόσφαιρας, με την σύγκρουση όπως προκύπτει από το υπάρχον βιντεοσκοπημένο υλικό, αποδεικνύει ότι το σημείο της σύγκρουσης ήταν κοντά ή σε αμεσότητα τόσο με το αίτιο δημιουργίας της διαρροής, άρα το εύφλεκτο υλικό, αλλά και την διαρρέουσα ποσότητα σε υγρή μορφή, αλλά και περιεχόμενη σε δοχεία μεταφοράς, περισσότερα των τριών(αφού τρείς είναι οι καταγεγραμμένες διαρροές), εύφλεκτο πτητικό υλικό το οποίο είτε διασκορπίστηκε είτε κυρίως παρασύρθηκε από την επιβατική αμαξοστοιχία, καταπλακώθηκε αναφλεγόμενο και προκάλεσε περιοδικές αλλεπάλληλες συνεχείς αναφλέξεις όπως έχει ήδη περιγραφεί σε προηγούμενη έκθεση για 29 περίπου λεπτά.

Αφού όπως αποδεικνύουμε οι μηχανές της εμπορικής ούτε χρησιμοποιήθηκαν ως σημείο φόρτωσης τέτοιων εύφλεκτων υλικών, αλλά δεν ευρίσκοντο καν στο σημείο της σύγκρουσης, τότε με δεδομένο ότι αμέσως μετά τις μηχανές ευρίσκετο η φορτάμαξα Νο 1, εκεί πρέπει να επικεντρωθεί η έρευνα, αφού ληφθούν υπόψη όλες οι παραπάνω διαπιστώσεις, όπως η κατάσταση του βαγονιού μετά την σύγκρουση, η μη αποδεδειγμένα παρουσία αποδείξεων πρόσδεσης λαμαρινών σε αυτό σε αντίθεση με το 2 και 3 βαγόνι, αλλά και η παρουσία ιχνών υδρογονανθράκων σε όλα τα δείγματα που ελήφθησαν τόσο από την φορτάμαξα Νο 1, όσο και από αυτές,3,4, το κοντέινερ επαφής με αυτά, αλλά και τις λαμαρίνες, έδαφος και υπέδαφος από την μεριά εκτροπής της εμπορικής αμαξοστοιχίας κοντά στο σημείο αντιστήριξης.

Εδώ ενισχυτικά πρέπει να αναφερθεί ότι βρέθηκε συγκριτικά το ποσοτικά μεγαλύτερο δείγμα(0,35 mg/kg) ξυλολίου ένα μήνα μετά το περιστατικό και το οποίο αποδόθηκε λανθασμένα στην φυσιολογική ρύπανση, για να ανατραπεί ο ισχυρισμός αυτός τόσο από την επόμενη ανάλυση δείγματος στο ίδιο σημείο μετά από λίγο καιρό όπου δεν έδωσε καθόλου παρουσία υδρογονανθράκων, αλλά και την διεθνή βιβλιογραφία (βλ. παράρτημα 3) όπου καθορίζεται πολύ χαμηλότερα ο μέσος όρος ρύπανσης του εδάφους.

Στα παραπάνω σημεία διαπιστώθηκε η παρουσία υδρογονανθράκων (ένα χρόνο μετά) , όλης της ομάδας των ΒΤΧ, δηλ. Ξυλολίου, βενζολίου, τολουόλης και αιθυλοβενζολίου.

8. Η ανίχνευση των ξυλολίου, τολουόλης, βενζολίου και αιθυλο-βενζολίου έχουν ποικίλη γεωγραφική κατανομή στο πεδίο, αφού έχουν εντοπιστεί σε διαφορετικά σημεία τόσο των τρένων αλλά και στο έδαφος κλπ. του τόπου του συμβάντος. Σημεία στα οποία εντοπίστηκαν, είναι:

Ξύλινες και μεταλλικές επιφάνειες της 1ης 2ης και 4ης φορτάμαξας της εμπορικής αμαξοστοιχίας,, πάνω στις εξωτερικές επιφάνειες των ηλεκτρομηχανών αλλά και στο χώμα (υπέδαφος) δίπλα στις γραμμές που έμειναν ανέπαφες.

Η διαπίστωση ιχνών πτητικών διαλυτών ένα χρόνο μετά το δυστύχημα σε πάρα πολλά (> 15) διαφορετικά δείγματα σε συνδυασμό με τη γεωγραφική κατανομή τους και τη διαφορετικότητα στην υφή και στην προέλευσή τους αποτελούν ουσιαστικό αποδεικτικό στοιχείο και εξηγούν και αποδεικνύουν την αιτία και την σύσταση του υλικού που οδήγησαν στη δημιουργία του αεριώδους νέφους(3) και της πυρόσφαιρας και πυρκαγιών που ακολούθησαν.. Καθώς δεν υπάρχει επαρκής εξήγηση για την προέλευση αυτών των ευρημάτων (σε καθεμία από τις 15 περιπτώσεις ξεχωριστά), το μόνο προκύπτον συμπέρασμα είναι ότι σχετίζονται με την καύση μείγματος υγρών υδρογονανθράκων.

Η συχνότητα των θετικών (ως προς την παρουσία εύφλεκτων διαλυτών δειγμάτων (1 στα 3 δείγματα θετικό), καθιστά την πιθανότητα περιβαλλοντικής ρύπανσης ή τυχαίας επιμόλυνσης των δειγμάτων από εξωτερικούς παράγοντες, ως απίθανη.

Το ότι πάνω από 30 δείγματα από άλλα σημεία της ίδιας περιοχής δεν περιείχαν ίχνη υδρογονανθράκων, ενισχύει την παραπάνω διαπίστωση. Η τόσο συχνή παρουσία των χημικών διαλυτών στα δείγματα και μάλιστα σε μεγάλο χρονικό εύρος, αποδεικνύει ότι η ανίχνευσή της δεν είναι τυχαία αλλά σχετίζεται με την παρουσία στο σημείο εύφλεκτων πτητικών ουσιών, αποκλείοντας ούτως ή άλλως την συμμετοχή στην δημιουργία του φαινομένου νέφους εύφλεκτων ατμών πυρόσφαιρας-πυρκαγιές, άλλων ουσιών και κυρίως του ελαίου σιλικόνης.

9. Η παρουσία υλικών πρόσδεσης φορτίων σε τέτοια ποσότητα και τέτοια διασπορά στο σημείο της σύγκρουσης και εκτόνωσης του φαινομένου της πυρόσφαιρας, σε συνδυασμό με τα ευρήματα ANUBIS, προσομοιάζουν με παρουσία φορτίου σε εξωτερικό χώρο.

Ενδεικτικά σημειώνουμε ότι τα ευρήματα ANUBIS δεν εξετάστηκαν περαιτέρω για να συσχετιστεί ή όχι η παρουσία τους με την ύπαρξη και λειτουργία των συγκεκριμένων τρένων και των δηλωθέντων φορτίων, παρά το σχετικό αίτημα για διορισμό ειδικών εμπειρογνωμόνων προς τούτο.

Μετά την διαπίστωση της παρουσίας των στοιχείων πρόσδεσης επί του πεδίου , στοιχειοθετείται και ταυτοποιείται η παρουσία και των υλικών που αποκάλυψε η πραγματογνωμοσύνη της ANUBIS ως προερχόμενα από το πεδίο του συμβάντος τα οποία αποτελούν σοβαρές ενδείξεις ύπαρξης φορτίου στο σημείο, φορτίου το οποίο ήταν πάνω σε ξύλινες παλέτες με δοχεία τα οποία ήταν ασφαλισμένα μεταξύ τους με δεματικά τσέρκια, ασφαλισμένα με ιμάντες πρόσδεσης και καλυμένα με το δίχτυ cargo.

Διαβάστε ολόκληρη την έκθεση εδώ.