Γιάννης Σαββιδάκης: Συγκινούμαι όταν μου λένε ότι νανουρίζουν τα παιδιά τους με το τραγούδι μου “Το κορίτσι μου κοιμάται”

Ο Γιάννης Σαββιδάκης βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Στούντιο 4» την Τετάρτη 12/3 και μοιράστηκε συγκινητικές στιγμές από την καριέρα του.

Ο δημοφιλής καλλιτέχνης εξέφρασε την συγκίνησή του για το γεγονός ότι πολλές μητέρες νανουρίζουν τα παιδιά τους με το τραγούδι του, «Το κορίτσι μου κοιμάται».

Επιπλέον, αποκάλυψε μια ενδιαφέρουσα στιγμή από την περίοδο που εργαζόταν στην Αμερική, μιλώντας για μια μεγάλη ευκαιρία στο μόντελινγκ που, ωστόσο, δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί λόγω γραφειοκρατικών διαδικασιών.

Γιάννης Σαββιδάκης: «Αν δεν είναι αυτό πληρωμή ψυχικά, τότε τι είναι;»
«Υπάρχουν πολλές γυναίκες, οι οποίες έρχονται και μου λένε ότι νανουρίζουν τα παιδιά τους με το κομμάτι μου «Tο κορίτσι μου κοιμάται». Αυτό είναι πολύ συγκινητικό. Ακόμα και αγόρια να είναι άλλαζαν λίγο τους στίχους και το τραγουδούσαν. Αν δεν είναι αυτό πληρωμή ψυχικά, τότε τι είναι;», είπε αρχικά ο Γιάννης Σαββιδάκης

«Έκανα μια μέρα στο πιάνο και μου βγήκαν τα πρώτα ακόρντα. Ο στίχος είναι εικονικός, αλλά με πράγματα που έχω ζήσει. Όντως έχει Κοιμηθεί η κοπέλα μου στην αγκαλιά μου», συμπλήρωσε ο Γιάννης Σαββιδάκης.

Για την περίοδο που ζούσε και δούλευε στην Αμερική και το μόντελινγκ
«Έκανα φίλους στην Αμερική, έχω φίλους από τη Μινεάπολη που έχω μέχρι και σήμερα. Είναι φανταστικό μέρος, είναι μία πόλη εξαιρετική. Το μόνο κακό είναι ότι είχε 6 με 7 μήνες με χιόνι μόνιμο. Δούλευα ως οικοδόμος, έχτιζα τουβλοκατασκευές, κάναμε καμινάδες, τοίχους, φράχτες. Η δεύτερη μου δουλειά ήταν να καθαρίζω σπίτια και η τρίτη δουλειά, είχα αγοράσει μία μηχανή και μοίραζα διαφημιστικά.

Ο Γιάννης Σαββιδάκης εξομολογείται: «Είχα σοβαρή σχέση με θαυμάστρια μου τουλάχιστον δύο φορές» Θα σας πω κάτι που δεν το ξέρει κανείς, θα το πω για πρώτη φορά. Στην Αθήνα, όταν ήμασταν στη Γυμναστική Ακαδημία, ήμασταν μία παρέα που κάναμε μόντελινγκ. Είχαμε ένα book, το οποίο πήρα μαζί μου στην Αμερική.

Μου σύστησαν μία κυρία που είχε ένα γραφείο εκεί, μοντελινγκ, και έρχεται μία δουλειά όπου έψαχναν μία φάτσα για διαφήμιση. Εγώ και άλλος ένας περάσαμε στον τελικό από 200 άτομα.